Ενα ταξειδι ελπιδας καταληγει με τον πιο σκληρο τροπο να γινει ενα ταξιδι χαοτισμου, διαλυση των ιδεολογιων, των καθεστωτων, την αποδομηση των πολιτικων. Ο Ελληνικος λαος εμφανιζει τα σημαδια της οριστικης διαλυσης του συμβιβασμενος πια με τα βασανα του, στο συνηθες τεμπο της ζωης και της καθημερινοτητας του, με την προσκολληση στην παραδοση, τα ηθη και τα εθιμα του, παρα τις μεταβολες της φυλης του, τα δεινα που πέρασε αλλά και συνεχίζει να περνα, και η μάταιη κατάληξή του στην φαιδρη μονοτονη πραγματικοτητα μετα απο πολλα και συνεχομενα επη αποφασιζοντας να βολευτει στην σκια και τα κατορθοματα των προγονων του.
Η απαισιοδοξια των ψυχων των ανθρωπων μεσα απο τα ματια του μικρου και η ενηλικιωσης της μικρης απο κοπελα σε γυναικα με τον πιο βαρβαρο μα και συναμα σημερινο τροπο απομυθοποιουν πληρως την ελληνική πραγματικότητα.Ετσι η φλεγομενη καρδια του μικρου κυριος, καταληγει μ’ ενα παγωμενο βλεμμα για τον κοσμο στο τελος. Το τελος λυτρωση με ενα πατερα Θεο-απων και στην θεση του ενα δεντρο μεσα στο μουντό τοπίο που η ομίχλη που σκεπάζει τα πάντα. Επικαιρο ξανα και παντα και ες αει ............
