Ο χρόνος των ώριμων ανθρώπων

Ένα κείμενο του Βραζιλιάνου Mario de Andrade (9 Οκτώβρη 1893 – 25 Φεβ. 1945) o οποίος ήταν ποιητής, μυθιστοριογράφος, μουσικολόγος, ιστορικός, κριτικός τέχνης και φωτογράφος. Ιδανικό για όσους από μια ηλικία και μετά συνειδητοποιούν ότι ο χρόνος τους είναι πολύτιμος και δεν θέλουν να τον σπαταλούν σε ανοησίες:

Ο χρόνος των ώριμων ανθρώπων

Μέτρησα τα χρόνια μου και συνειδητοποίησα, ότι μου υπολείπεται λιγότερος χρόνος ζωής απ’ ότι έχω ζήσει έως τώρα. Αισθάνομαι όπως αυτό το παιδάκι που κέρδισε μια σακούλα καραμέλες: τις πρώτες τις καταβρόχθισε με λαιμαργία αλλά όταν παρατήρησε ότι του απέμεναν λίγες, άρχισε να τις γεύεται με βαθιά απόλαυση.

Δεν έχω πια χρόνο για ατέρμονες συγκεντρώσεις όπου συζητούνται, καταστατικά, νόρμες, διαδικασίες και εσωτερικοί κανονισμοί, γνωρίζοντας ότι δεν θα καταλήξει κανείς πουθενά. Δεν έχω πια χρόνο για να ανέχομαι παράλογους ανθρώπους που, παρά την χρονολογική τους ηλικία, δεν έχουν μεγαλώσει.

Δεν έχω πια χρόνο για να λογομαχώ με μετριότητες. Δεν θέλω να βρίσκομαι σε συγκεντρώσεις όπου παρελαύνουν παραφουσκωμένοι εγωισμοί. Δεν ανέχομαι τους χειριστικούς και τους καιροσκόπους. Με ενοχλεί η ζήλια και όσοι προσπαθούν να υποτιμήσουν τους ικανότερους για να οικειοποιηθούν την θέση τους, το ταλέντο τους και τα επιτεύγματα τους.

Μισώ να είμαι μάρτυρας των ελαττωμάτων που γεννά η μάχη για ένα μεγαλοπρεπές αξίωμα. Οι άνθρωποι δεν συζητούν πια για το περιεχόμενο. – Συζητούν μετά κόπου για την επικεφαλίδα. Ο χρόνος μου είναι λίγος για να συζητώ για τους τίτλους, τις επικεφαλίδες. Θέλω την ουσία, η ψυχή μου βιάζεται.

Μου μένουν λίγες καραμέλες στη σακούλα. Θέλω να ζήσω δίπλα σε πρόσωπα με ανθρώπινη υπόσταση: Που μπορούν να γελούν με τα λάθη τους. Που δεν επαίρονται για τον θρίαμβό τους.

Που δεν θεωρούν τον εαυτό τους εκλεκτό, πριν από την ώρα τους. Που δεν αποφεύγουν τις ευθύνες τους. Που υπερασπίζονται την ανθρώπινη αξιοπρέπεια και που το μόνο που επιθυμούν είναι να βαδίζουν μαζί με την αλήθεια και την ειλικρίνεια.

Το ουσιώδες είναι αυτό που αξίζει τον κόπο στην ζωή. Θέλω να περιτριγυρίζομαι από πρόσωπα που ξέρουν να αγγίζουν την καρδιά των ανθρώπων. Ανθρώπους τους οποίους τα σκληρά χτυπήματα της ζωής δίδαξαν το πώς μεγαλώνει κανείς με απαλά αγγίγματα στην ψυχή. Ναι, βιάζομαι, αλλά μόνο για να ζήσω με την ένταση που μόνον η ωριμότητα μπορεί να σου χαρίσει. 

Σκοπεύω να μην πάει χαμένη καμιά από τις καραμέλες που μου απομένουν.

Είμαι σίγουρος ότι ορισμένες θα είναι πιο νόστιμες απ’όσες έχω ήδη φάει. Σκοπός μου είναι να φτάσω ως το τέλος ικανοποιημένος και σε ειρήνη με την συνείδησή μου και τους αγαπημένους μου. Εύχομαι και ο δικός σου να είναι ο ίδιος γιατί με κάποιον τρόπο θα φτάσεις κι εσύ.”

440Hz ΕΝΑΝΤΙΟΝ 432Hz Η μουσική συνωμοσία

Η πλειοψηφία της παγκόσμιας μουσικής έχει ρυθμιστεί στα 440 hertz από το Διεθνή Οργανισμό Τυποποίησης (ISO), που την ενέκρινε το 1953. Οι πρόσφατες επανα-ανακαλύψεις της παλμικής / ταλάντωσης στη φύση του Σύμπαντος δείχνουν ότι το πρότυπο των σύγχρονων συναυλιών διεθνώς μπορεί να δημιουργήσει μια νοσηρή δράση ή αντικοινωνική συμπεριφορά στη συνείδηση των ανθρώπων.

Η συχνότητα A=432 Hz, που είναι γνωστή ως η "Α" του Βέρντι είναι μια εναλλακτική ρύθμιση η οποία είναι μαθηματικά σύμφωνη με το Σύμπαν. Η Μουσική με βάση τα 432Hz μεταδίδει ευεργετική θεραπευτική ενέργεια, διότι είναι ένας καθαρός ήχος μαθηματικής θεμελιώδους σημασίας για τη φύση.

Υπάρχει μια θεωρία ότι η μετάβαση από τα 432Hz στα 440Hz υπαγορεύτηκε από τη Ναζιστική προπαγάνδα από τον υπουργό Joseph Goebbels. Τη χρησιμοποίησε για να κάνει τους ανθρώπους να σκέφτονται και να αισθάνονται με ένα ορισμένο τρόπο, και να τους κρατά φυλακισμένους σε ένα ορισμένο πεδίο συνείδησης. Στη συνέχεια, γύρω στο 1940 οι ΗΠΑ επέβαλαν τα 440Hz σε όλο τον κόσμο, και τελικά το 1953 έγινε ISO 16-πρότυπο.

Τι είναι τα 440 Hz;

Ηχοσυντονισμός θεραπείας στα 432 hz

Τα 440Hz είναι ένα αφύσικο πρότυπο συχνότητας και συντονισμού, το οποίο αφαιρεί τη συμμετρία των ιερών δονήσεων με μια χροιά που έχει κηρύξει τον πόλεμο στο υποσυνείδητο μυαλό του δυτικού ανθρώπου.

Σε ένα έγγραφο με τίτλο «Μουσική Αίρεση Ελέγχου», ο Δρ Leonard Horowitz γράφει: «Η μονοπώληση της μουσικής βιομηχανίας χαρακτηρίζεται από αυτή την επιβαλλόμενη συχνότητα που μετατρέπει τους πληθυσμούς σε κοπάδι που "βόσκει" σε μεγαλύτερη επιθετικότητα, ψυχοκοινωνική διέγερση, και συναισθηματικές διαταραχές οι οποίες προδιαθέτουν τους ανθρώπους σε σωματικές ασθένειες...»

Απλά χρειάζεται να βγείτε στο δρόμο και να ρίξετε μια ματιά γύρω. Τι βλέπετε; Παιδιά του σχολείου, νέους ενήλικες στο δρόμο τους για να εργαστούν, μια γυναίκα σπρώχνει το μωρό της σε ένα καροτσάκι, ένας άνδρας πηγαίνει βόλτα το σκύλο του - και τι έχουν όλοι από κοινού; iPods και MP3 Players! Ευφυές, έτσι δεν είναι;

«Αν θέλετε να μάθετε τα μυστικά του Σύμπαντος, σκεφτείτε με τους όρους της ενέργειας, της συχνότητας και των δονήσεων.» -Nikola Tesla

Αυτές οι δυνάμεις που υπάρχουν μειώνουν με επιτυχία τις δονήσεις όχι μόνο της νέας γενιάς αλλά και των υπολοίπων από εμάς. Αυτές οι καταστροφικές συχνότητες παρασύρουν τις σκέψεις προς την κατεύθυνση της διαταραχής, την έλλειψη αρμονίας και την διχόνοια. Επιπλέον, θα προκαλέσουν την διέγερση του ελεγκτικού οργάνου του σώματος - τον εγκέφαλο - σε δυσαρμονικό συντονισμό, ο οποίος δημιουργεί τελικά την αρρώστια και τον πόλεμο.

Η διαφορά μεταξύ 432 Ηz και 440 Ηz. Ακούστε αυτό, και καταλάβετε:

Αυτή η αφύσικη συχνότητα με πρότυπο συντονισμού στα 440 Hz, μας αφαιρεί από τη συμμετρία των ιερών κραδασμών και την αρμονία, έχοντας κηρύξει τον πόλεμο στο υποσυνείδητο μυαλό του δυτικού ανθρώπου.»

-L. C. Vincent

Η κρυμμένη δύναμη της Παγκόσμιας Συχνότητας και κραδασμών

Η Συχνότητες και οι κραδασμοί κατέχουν μια πάρα πολύ σημαντική ακόμη κρυφή δύναμη και μπορούν να επηρεάσουν τη ζωή μας, την υγεία μας, την κοινωνία μας και τον κόσμο μας. Η επιστήμη της Κυματικής (που σημαίνει τη μελέτη του ορατού ήχου και της δονήσεως) αποδεικνύει ότι η συχνότητα και η δόνηση είναι τα βασικά κλείδια και η οργανωτική βάση για τη δημιουργία όλης της ύλης και της ζωής σε αυτόν τον πλανήτη.

Όταν τα ηχητικά κύματα κινούνται μέσω ενός φυσικού μέσου (άμμου, αέρα, νερού, κλπ.), η συχνότητα των κυμάτων έχει άμεση επίπτωση στις δομές που δημιουργούνται από τα ηχητικά κύματα καθώς περνούν μέσα από το συγκεκριμένο μέσο.

Για να κατανοήσετε καλύτερα τη δύναμη της συχνότητας του ήχου, δείτε το εκπληκτικό βίντεο:

«Αν κάποιος επιθυμεί να γνωρίζει εάν ένα βασίλειο κυβερνάται καλά, αν το ήθος του είναι καλό ή κακό, η ποιότητα της μουσικής του, θα παράσχει την απάντηση.» -Κομφούκιος

Η μουσική έχει μια κρυφή δύναμη να επηρεάσει το μυαλό μας, το σώμα μας, τις σκέψεις μας, και την κοινωνία μας. Όταν η μουσική βασίζεται σε ένα πρότυπο ρύθμισης και σκόπιμα αφαιρεθεί από τις φυσικές αρμονικές που βρίσκονται στη φύση, το τελικό αποτέλεσμα μπορεί να είναι η ψυχική δηλητηρίαση του μαζικού νου της ανθρωπότητας.

Όπως το Ντοκιμαντέρ Kymatica του (2009) λέει: «Η επανα-ανακαλυφθήσα γνώση της επιστήμης του ήχου δείχνει ότι ο ήχος είναι κάτι περισσότερο από απλά δονητικά σήματα, όχι μόνο ο ήχος δεν αλληλεπιδρά με τη ζωή, αλλά την συντηρεί και την αναπτύσσει. Λειτουργεί ως αγωγός της συνειδητής πρόθεσης μεταξύ των ανθρώπων, κοινωνιών και ολόκληρων πολιτισμών.»

Του Brendan D. Murphy

Η ανθρωπότητα είναι σε μεγάλο βαθμό ανυποψίαστο θύμα ενός πολέμου συχνοτήτων που έχει εξαπολυθεί εδώ και δεκαετίες, αν όχι χιλιετίες. Ο στόχος υπήρξε σαφώς να μας κρατήσει αφελείς και υπάκουους.

Στην σύγχρονη ιστορία, υπήρξε αυτό που ο Dr. Len Horowitz έχει αναφέρει ως στρατηγική «στρατικοποίηση» της μουσικής. Αυτό συνέβη το 1939 όταν η ρύθμιση της νότας Α ρυθμίστηκε στην συχνότητα 440 Hz και εξαπλώθηκε στον κόσμο της μουσικής. Το 1910 είχε επιχειρηθεί να πραγματοποιηθεί η ίδια αλλαγή αλλά χωρίς επιτυχία. Τρεις δεκαετίες αργότερα, το Ινστιτούτο British Standards (BSI) ενέκρινε το πρότυπο A 440 Hz με ένθερμους υποστηρικτές την κοινοπραξία Rockefeller-Ναζί - την ίδια ώρα που οι πετροχημικοί-φαρμακευτικοί χρηματοδότες προετοίμαζαν τον 2ο Παγκόσμιο Πόλεμο, η A440 έγινε Διεθνές Πρότυπο.

Η Αμερικανική Ένωση Μουσικών είχε ήδη αποδεχθεί την A440 ως πρότυπο από το 1917 και η κυβέρνηση των ΗΠΑ ακολούθησε το 1920. Πρέπει σίγουρα να αναρωτηθούμε γιατί ο υπουργός της ναζιστικής προπαγάνδας του Χίτλερ, υπουργός Γιόζεφ Γκέμπελς, υποστήριξε αυτή την περίεργη εισβολή στην μουσική δημιουργικότητα, πείθοντας τους υποτιθέμενους εχθρούς του Χίτλερ να υιοθετήσουν αυτή την "ανώτερη" συχνότητα; Τι είχαν οι Ναζί (και οι μυστικοί τους Αμερικανοί χρηματοδότες) να κερδίσουν από αυτό;

Είναι ενδιαφέρον, επίσης, να σημειωθεί ότι τον Οκτώβριο του 1953, παρά τη βρετανική και η ναζιστική προώθηση του αυθαίρετου προτύπου A 440 (το οποίο είναι «δυσαρμονικό» έναντι των φυσικο-ακουστικών νόμων της δημιουργίας που διέπουν την πραγματικότητα), έγινε ένα δημοψήφισμα σε 23.000 Γάλλους μουσικούς και ψήφισαν με συντριπτική πλειοψηφία υπέρ της A 432. (Πάρα πολλοί μουσικοί τα τελευταία χρόνια έχουν εκφράσει την έντονη προτίμησή τους για την A 432).

Η δόνηση του ήχου

                Το πείραμα του Chladni: Η απεικόνιση των ακουστικών συχνοτήτων

Τα πάντα δονούνται ένα μικρό πείραμα

Σύμφωνα με την έρευνα, την ανάλυση και τις επιστημονικές συζητήσεις του Walton Koehler Reid, η συχνότητα A = 440 Hz συγκρούεται με την συχνότητα των ανθρώπινων ενεργειακών κέντρων (δηλαδή, τσάκρα) που βρίσκονται από την καρδιά και κάτω, προς την βάση της σπονδυλικής στήλης (τα χαμηλότερο τέσσερα). Αντίθετα, τα τσάκρα που βρίσκονται πάνω από την καρδιά διεγείρονται. Θεωρητικά, η δόνηση διεγείρει το ΕΓΩ και την αριστερή λειτουργία του εγκεφάλου, καταστέλλει "καρδιά και νου", την διαίσθηση και την δημιουργική έμπνευση.Είναι ενδιαφέρον ότι, η διαφορά μεταξύ 440Hz και 741 Hz είναι γνωστή στην μουσικολογία ως ‘διάστημα του διαβόλου’.

Για τη μέγιστη καταστολή της ανθρώπινης συνείδησης, οι φυσικές μας συχνότητες, αυτές που μας βελτιώνουν βιολογικά και ψυχο-πνευματικά, πρέπει να κατασταλούν. Αρχαία αιγυπτιακά και ελληνικά μουσικά όργανα που έχουν βρεθεί είναι συντονισμένα στην A432 Hz. Σε ό, τι αφορά πολλούς κιθαρίστες, η A = 432 Hz φαίνεται να είναι η πιο πρακτική, βέλτιστη και πιο φιλική στον ανθρώπινο βιο-συντονισμό, ρύθμιση που έχουμε, αν και πολλοί μουσικοί χρησιμοποιούν την A = 444. (Η Α = 444 Hz ανήκει σε διαφορετική κλίμακα, όπου η C = 528 Hz).

Όμως το θέμα πάει ακόμα βαθύτερα: ο κοχλίας, το μέρος του εσωτερικού αυτιού που μετατρέπει τις ακουστικές ωθήσεις σε ηλεκτρικά σήματα, μοιάζει με κοχύλι σε σχήμα σπιράλ. Η διατομή του κοχλία είναι μαθηματικά περιγράψιμη μέσω της ακολουθίας Fibonacci (η Χρυσή Αναλογία / Φι όπως εκδηλώνεται στη φύση).

Σύμφωνα με τον Chas Stoddard, στο βιβλίο του ‘Σύντομη Ιστορία του συντονισμού και ταμπεραμέντου’, αυτή η κλασματομορφική επαναληπτικότητα επιτρέπει στις οκτάβες να αποκωδικοποιούνται στο ίδιο σημείο σε κάθε στρώμα της σπείρας, και αυτός είναι ο λόγος που μπορούμε να διακρίνουμε οκτάβες (με την έννοια, ότι αν ο κοχλίας δεν είχε αυτόν τον σχεδιασμό, θα ακούγαμε μόνο το ανέβασμα ή το κατέβασμα του ήχου, δεν θα ήμασταν σε θέση να προσδιορίσουμε ότι, για παράδειγμα, η 256 Hz είναι η C, όπως και η 512 Hz είναι επίσης C. Η έννοια οκτάβα δεν θα είχε νόημα και θα ήταν ηχητικά μη ανιχνεύσιμη για μας.

Η Αυστριακή ιδιοφυΐα και οραματιστής, Rudolf Steiner (1861-1925) ήταν σχετικός με όλα αυτά και είχε πει:

«Η μουσική που βασίζεται στην C = 128 Hz (Α = 432Ηz) θα υποστηρίξει την ανθρωπότητα στην πορεία της προς την πνευματική ελευθερία. Το εσωτερικό αυτί του ανθρώπου είναι χτισμένο στην C = 128 Hz.»

Το γεγονός ότι η Φι, χρυσή αναλογία είναι τόσο βασική στην μορφογένεση (η βιολογική διαδικασία που προκαλεί έναν οργανισμό να αναπτύξει το σχήμα του), σε ανθρώπους και σε όλη τη φύση, προτείνει ότι μπορεί να υπάρχει μια ενδιαφέρουσα αλλά ελάχιστα γνωστή σχέση μεταξύ της γαλαξιακής αρμονικής 432 που εμφανίζεται στο ηλιακό μας σύστημα και την χρυσή αναλογία.

Η A = 432 θεωρείται ευρέως ως ενισχυτής της βιολογικής ενέργειας εάν χρησιμοποιείται σκόπιμα. Ο διαλογισμός με μουσική στα 432 Hz είναι σίγουρα χαλαρωτικός και καταπραϋντικός, αν και δεν νομίζω ότι υπάρχει κάτι «μεταμορφωτικό» σε αυτό, και αυτό που χρειαζόμαστε είναι κάτι μεταμορφωτικό, ώστε να παρέμβει στην συλλογική μας πορεία. Ως μουσικός και κάποιος που χρησιμοποιεί τις συχνότητες σολφέζ για ενεργοποίηση DNA και Κουνταλίνι σε ανθρώπους που αναζητούν τις εν λόγω θεραπείες, θα ήθελα πραγματικά να πάμε τόσο μακριά ώστε να ισχυριστούμε ότι, σε αυτό το σημείο της ιστορία μας, το σολφέζ C στα 528 Hz και όχι στα 512 Hz μπορεί να είναι ακόμη πιο πολύτιμο για μας, στην αναζήτησή της επανασύνδεσης με τον εαυτό μας - και σίγουρα διευκολύνει τους ανθρώπους να αποσυνδεθούν από το σύστημα. Τα 528 Hz σχετίζονται με την ενεργοποίηση του DNA, την ανασκευή και την ανθρώπινη μεταμόρφωση. (Για περισσότερες πληροφορίες σχετικά με αυτό το θέμα, ανατρέξτε σε προηγούμενο άρθρο μου Diary of a DNA Potentiator – a Personal DNA “Hack-tivation” Story.)

Δείτε παρακάτω το ορατό φάσμα φωτός και τα χρωματιστά μήκη κύματος.

Ψάξτε για το 528 και δείτε που θα προσγειωθείτε: στην περιοχή της "πράσινης ακτίνα", εσωτερικά μιλώντας.

Η υψηλή αρμονική συχνότητα της πράσινης ακτίνας απορροφάται και μεταβολίζεται από το ενεργειακό κέντρο (τσάκρα)της καρδιάς. Δεν είναι τυχαίο το γεγονός ότι το μήκος κύματος του ορατού φωτός στα 528 nm είναι επίσης πράσινο. Το ένα είναι αρμονία του άλλου. Αν η ανθρωπότητα χρειάζεται να υπερτροφοδοτήσει κάτι στην βιο ενεργειακή της ανατομία, αυτήν την στιγμή, αυτό είναι σίγουρα η νοημοσύνη της καρδιάς μας, η οποία συντελεί την συμπόνια, την ενσυναίσθηση και την διαίσθηση. (Έχουμε αρκετή από την πονηριά του ΕΓΩ με γνώμονα την κεφαλική νοημοσύνη.)

Για να επιστρέψουμε στο κύριο θέμα τώρα, η Maria Renold, στο βιβλίο της 'Intervals Scales Tones and the Concert Pitch C=128hz', υποστηρίζει ότι η Α=444 Hz  «αποσυνδέει την συνείδηση από το σώμα και δημιουργεί αντι-κοινωνικές συνθήκες στην ανθρωπότητα. Σύμφωνα με τον ερευνητή Brian T. Collins η A 444 μειώνει πράγματι την αντίληψη του ήχου και της αρμονίας.

Πολλοί άνθρωποι υιοθετούν την άποψη ότι, ενώ στην Α = 440 η μουσική είναι πιο συναρπαστική (ή επιθετική, για κάποιους), είναι περισσότερο προσανατολισμένη στον νου και αποσυνδεδεμένη από τα συναισθηματικά ενεργειακά κέντρα, ιδιαίτερα της καρδιάς (που έχει μακράν το μεγαλύτερο μαγνητικό πεδίο όλων των σωματικών οργάνων, συμπεριλαμβανομένου του εγκεφάλου, το οποίο μπορεί πραγματικά να συμπαρασύρει).

Η αποσύνδεση της καρδιάς από τον εγκέφαλο είναι - όπως η ιστορία (και η παρούσα κατάστασή μας) δείχνει - καταστροφική σε παγκόσμια κλίμακα, για πολλούς λόγους, αλλά ουσιαστικά, μας αποσυνδέει από την έμφυτη σοφία και τη συμπόνια μας ως αισθανόμενα όντα, έτσι μας αποσυνδέει από τα άλλα νοήμονα όντα που μοιραζόμαστε αυτόν τον πλανήτη (για να μην αναφέρουμε τον ίδιο τον πλανήτη που είναι ζωντανός και νοήμων).

Οι αρχαίες πρακτικές χρησιμοποιούσαν ένα σύστημα στο οποίο «καθαρά διαστήματα μεταξύ κάθε νότας που σχετίζονταν μαθηματικά με αναλογίες μικρών ακέραιων αριθμών, είχαν σαν αποτέλεσμα έναν πολύ πιο καθαρό ήχο." Από τον 16ο αιώνα και μετά άρχισε ο κακοσυντονισμός όλων των διαστημάτων εκτός από την οκτάβα.

Ως κιθαρίστας (που γράφει μουσική κυρίως σε ηλεκτρική κιθάρα, προτιμώ να συντονίζομαι στο Α = 444 / C = 528 αντί του 432. Το 528 προέρχεται από την αρχαία κλίμακα σολφέζ, όπως εκ νέου ανακαλύφθηκε από τον Δρ Joseph Puleo, συν-ερευνητή και συν-συγγραφέα του βιβλίου Healing Codes for the Biological Apocalypse. Στο Α = 444 μπορώ να αισθανθώ την δόνηση σχεδόν σε κυτταρικό επίπεδο, οι δονήσεις περνάνε κατευθείαν μέσα μου και αισθάνομαι την κιθάρα σαν προέκταση του εαυτού μου. Ο τόνος είναι όμορφος και φωτεινός, συντονισμένος. Αυτό δεν συμβαίνει όταν χρησιμοποιώ το 440 Hz (στάνταρ Δυτική ρύθμιση). Οι ηλεκτρικές κιθάρες, έχουν μια λιγότερη κοιλότητα και δεν διακρίνεται τόσο εύκολα, αλλά τα κύτταρα στο σώμα μας, σίγουρα κάνουν την διάκριση.

Η περίεργη υπόθεση του 432

Βλέπουμε μια ενδιαφέρουσα σχέση μεταξύ του 432 και του αριθμού της εκδήλωσης του σύμπαντος που προκύπτει όταν κοιτάξουμε το παρακάτω υλικό. Οι αριθμοί δείχνουν ότι η «συμπαντική» ή ηλιακή σταθερά 432 έχει να κάνει με την εκδήλωση του υλικού κόσμου.

Διάμετρος του ήλιου = 864.000 μίλια (432 x 2)

Ενδιαφέρον 8 + 6 + 4 = 18 (1 + 8) = 9 ο αριθμός της εκδήλωσης

Διάμετρος του φεγγαριού = 2.160 μίλια (5 x 432)

2 + 1 + 6 + 0 = 9, όπως συμβαίνει 4 + 3 + 2 = 9 και 5 x 9 = 45 και 4 + 5 = 9, 

καθώς

Μετάπτωση των Ισημεριών της Γης = 25.920 έτη (60 x 432)

2 + 5 + 9 + 2 + 0 ισούται επίσης 9, ενώ 6 x 9 = 54 και 5 + 4 = 9 επίσης.

Είναι ενδιαφέρον, οτι κορυφαίος της ακουστικής στα χρόνια του Μπετόβεν ήταν ο Ernst Chladni (1756-1827), ο πατέρας της κυματικής. Στο βιβλίο του, Η Θεωρία της μουσικής, ορίζει ρητά την C 256/512 Hz (Α=432), ως "επιστημονική" ρύθμιση.

Ίσως αυτό έχει να κάνει με το ότι το 432 στο τετράγωνο ισούται με 186624 (1 + 8 + 6 + 6 + 2 + 4 = 9) - είναι εντός 1 τοις εκατό ακριβές στην ταχύτητα του φωτός, (186.282 μίλια ανά δευτερόλεπτο, η οποία επιλύει επίσης σε 9! ). Η τετραγωνική ρίζα της ταχύτητας του φωτός είναι 431,6 (!) Από έναν επαγωγικό συλλογισμό, μπορούμε να υποθέσουμε ότι "οι νότες που είναι συντονισμένες στο A432 εναρμονίζουν το φωτεινό σώμα (αυρικό πεδίο), επιτρέπουν στις δονήσεις να διεισδύσουν και να ισορροπήσουν την ενέργειά μας.

Αντιστρόφως, ο συγχρονισμός Α = 440 παράγει μια δυσαρμονική, παράφωνη "διέγερση" για την αύρα / νου - και οτιδήποτε διαταράσσει το DNA δημιουργεί αντενδείξεις στην αύρα λόγω του έμφυτου μηχανισμού μετάφρασης ήχου/φως του DNA. Η ανθρώπινη αύρα, είναι το πιο κοντινό πράγμα που έχει καταφέρει η επιστήμη να επισημάνει ως "συνείδηση" ή "μυαλό" στον πραγματικό, μετρήσιμο κόσμο.

Χρησιμοποιώντας τα 256Hz ως σημείο αναφοράς για την C (όπου Α = 432), όλες οι εμφανίσεις της C είναι μια δύναμη του 2. Είναι ενδιαφέρον, ότι η αντήχηση Schumann – ο ‘καρδιακός παλμός του πλανήτη Γη’ - κυμαίνεται από περίπου 7,83 έως 8 Hz κατά μέσο όρο (23). Αυτό δεν μας εκπλήσσει, αν σκεφτεί κανείς τη συχνότητα της αξονικής περιστροφή της Γης (κύκλοι ανά δευτερόλεπτο / Hertz), καθώς περιστρέφεται είναι η G, ένα τέταρτο κάτω από την C, που βρίσκεται 24 οκτάβες κάτω από την μέση C, όταν C = 256Hz. Έτσι η C = 256 / Α = 432 είναι σε αρμονία με την περιστροφή της Γης, η οποία είναι σε αρμονία με την ταχύτητα του φωτός, η οποία είναι σε αρμονία με την διάμετρο του ήλιου, η οποία είναι σε αρμονία με την διάμετρο της Σελήνης, η οποία είναι σε αρμονία με την μετάπτωση των ισημεριών!

Αυτό είναι ΠΟΛΥ αρμονία, το οποίο είναι ακριβώς αυτό που θα πρέπει να περιμένουμε από ένα κλασματογραφικό σύμπαν.

Για να αντιμετωπίσουμε αυτή την επιβαλλόμενη συχνότητα που μας δηλητηριάζει σε πολλαπλά επίπεδα, ενημερώνουμε τους πάντες, απέχουμε από συναυλίες, όσο το δυνατόν από πηγές "παραφωνίας" και μετατρέπουμε ό,τι μουσική ακούμε μέσω ηχητικών προγραμμάτων/εφαρμογών από 440Hz σε 432Hz.

Όσοι ασχολούνται επαγγελματικά ή ερασιτεχνικά με τον ήχο και τη μουσική γνωρίζουν ότι η ρύθμιση αυτή υπάρχει σε όλα τα προγράμματα μουσικής και επιπλέον, οι ίδιοι χρειάζεται να ρυθμίσουν το συντονισμό των οργάνων τους εκ νέου προς όφελος της προσωπικής τους και συλλογικής υγείας.

Σίγουρα είναι μια χρονοβόρα διαδικασία αλλά είναι προτιμότερη από τη χρονοβόρα και επίπονη παραμονή σε νοσοκομεία. Αν αγαπάτε τον εαυτό σας και τους γύρω σας πράξτε συνειδητοποιημένα. Αντισταθείτε και απεμπλακείτε από το ανεγκέφαλο κοπάδι.

Ακολουθεί όλο το Ντοκυμανταίρ Kymatika toy 2009 με ελληνικούς υποτίτλους:

Πηγές:

Attuned Vibrations (attunedvibrations.com)
The Importance of 432 Hz Music (omega432.com)
The Rockefeller Foundation’s War on Consciousness through Imposition Of 440 Hz Standard Tuning(medicalveritas.org) (Ελληνική Μετάφραση)
Water Sound Images (watersoundimages.com)
The Missing Secrets Of Nikola Tesla (knowledgeoftoday.org)
Βιβλιογραφία:

The Healing Forces of Music: History, Theory, and Practice
Cymatics: A Study of Wave Phenomena & Vibration
The 440 Enigma: The Musical Conspiracy to Separate Mankind from the Divine
Nassim Haramein - Sacred Geometry and Unified Fields
How ancient Solfeggio Frequencies are Empowering Personal and Planetary Transformation!
Revealed: The Part of Our Brains That Makes Us Like New MuΗsic

http://thesecretrealtruth.blogspot.com/2016/01/432-hz.html#ixzz4HqsdBp1Q 

http://periergaa.blogspot.gr/2013/08/440hz-432hz.html

Ολυμπιακοί Αγώνες για ποιόν;

Στην Βραζιλία ο βασικός μισθός είναι 234 ευρώ. Το εισιτήριο του λεωφορείου ειναι 1 ευρώ και το ρημάδι έρχεται όποτε γουστάρει.

Κάποιος που ζει στο Μπέλο Οριζόντε κερδίζοντας βασικό μισθό, μένει τουλάχιστον 15 χιλιόμετρα από την δουλειά του και θέλει δύο λεωφορεία και μιάμιση ώρα για να φτάσει εκεί όταν δεν έχει κίνηση. Και όταν μιλάμε για κίνηση, μιλάμε για χάος. Στο Σάο Πάολο για παράδειγμα κάθε μέρα έχουν ουρές 70 χιλιομέτρων στις ώρες αιχμής. Εκεί συναντιούνται ο φτωχός με τον πλούσιο.

Ο φτωχός στο λεωφορείο και πλούσιος στην αμαξάρα του με τα φιμέ τζάμια. Ο πλούσιος που θα γυρίσει στο σπίτι του για το οποίο πληρώνει κατά μέσο όρο 1500 ευρώ ενοίκιο και άλλα 400 για κοινόχρηστα.

Πληρώνει ιδιωτική ασφάλιση υγείας γιατί το δημόσιο δεν δουλέυει, πληρώνει πανάκριβα σχολεία για τα παιδιά του γιατί στο δημόσιο είναι δύσκολο να μάθουν οτιδήποτε, πληρώνει τα διπλάσια για οποιοδήποτε προϊόν (αυτοκίνητο, ρούχα, υπολογιστής κλπ.) έρχεται απέξω γιατί ο φόρος εισαγωγής είναι 60% συν το κέρδος του εμπόρου. Πληρώνει με φόβο, γιατί δεν μπορεί να βγεί απο το «κάστρο» με τον ηλεκτρικό φράχτη όποτε θέλει. Γιατί δεν μπορεί να πάει μια βόλτα όπου και όποτε του γουστάρει.

Γιατί φοβάται για την ζωή του καθημερινά. Και σου μιλάω πάντα για το Μπέλο Οριζόντε και τις άλλες μεγαλουπόλεις της χώρας. Αν πάρεις τον δρόμο και πας προς το βορρά ξέχνα τα όλα αυτά, εκεί εισαι πλέον σε στάνταρντς Αφρικής. Κανείς σχεδόν δεν τα περνάει όσο ωραία φαντάζεσαι στην Βραζιλία.

Ναι, έχουν παραλίες και ήλιο αλλά αναλφαβητισμός είναι στο 10% και κάθε μέρα περίπου 13 εκατομμύρια δεν έχουνε φαΐ στο τραπέζι τους. Είναι η 6η οικονομική δύναμη στον κόσμο και την ίδια στιγμή πολύ χαμηλά στους δείκτες της παιδείας και της δημόσιας υγείας. Όσον αφορά στη διαφθορά και την γραφειοκρατία πρέπει να είναι στο τοπ 3 εύκολα.

Πολύ ψηλά είναι και στην εγκληματικότητα με τα νούμερα νεκρών σε Ρίο και Σάο Πάολο να είναι μεγαλύτερα από εκείνα σε εμπόλεμες ζώνες (49.000 το 2010). Δυστυχώς το Μουντιάλ και η Ολυμπιάδα δεν θα αλλάξουν τίποτα από όλα αυτά.

Τούς υποσχέθηκαν πως θα αλλάξει η ζωή τους, επιτέλους, προς το καλύτερο. Πως θα έχουν συγκοινωνίες και δρόμους πρώτου και όχι τρίτου κόσμου. Πως όλο αυτό το «φαγοπότι» θα αξίζει τον κόπο. Αντίθετα, μέχρι τώρα όλη αυτή η ιστορία έχει στοιχίσει πάνω από 27 δις. δολάρια, περισσότερα από όσο τα τελευταία τρία μουντιάλ μαζί.

Στο Μπέλο Οριζόντε, το Μινεϊράο κόστισε 270 εκατομμύρια ενώ αρχικά είχε υπολογιστεί σε 146εκατομμύρια. Το στάδιο «Ιντεπεντένσια», επίσης εδώ στο Μπέλο Οριζόντε, που κόστισε 45 εκατομμύρια ευρώ, παραδόθηκε με 2 χρόνια καθυστέρηση και λόγω κατασκευαστικού λάθους έχει πάνω από 6 χιλιάδες θέσεις που δεν βλέπουν το ένα τέρμα. Ανάλογες και χειρότερες είναι οι ιστορίες και στα υπόλοιπα γήπεδα.

Το φτηνό εισιτήριο για το Κύπελλο Συνομοσπονδιών για τον αγώνα Ταϊτή – Νιγηρία κόστιζε κοντά στα 50 ευρώ. Φαντάσου λοιπόν τι θα πρέπει να πληρώσανε στο Παγκόσμιο Κύπελλο και μην ξεχνάς, ο βασικός μισθός είναι στα 243 ευρώ. Μουντιάλ και Ολυμπιάδα για ποιόν λοιπόν;

 Κατεδαφίζουν τις παράγκες και τα παραπήγματα με την ελπίδα να ... καθαρίσει η περιοχή και ίσως στη θέση τους να μπεί λίγο πράσινο ή μια μοντέρνα κατασκευή που θα αλλάξει την όψη.

Υπάρχουν όμως και ορισμένοι κάτοικοι στις φαβέλες που αρνούνται να εγκαταλείψουν τα μικρά σπίτια τους από τσίγκο.

Και που πάνε οι κάτοικοι που εκ διώχνονται από τα σπίτια τους; Έχουν δυο επιλογές. Είτε παίρνουν 500 χιλιάδες δολάρια και πάνε στην ευχή της Παναγίας είτε μετακομίζουν σε κυβερνητικά κτίρια.

Ο κυβερνήτης του Ρίο ντε Τζανέιρο κήρυξε στις 16 Ιούνη 2016 την πολιτεία σε κατάσταση οικονομικής έκτακτης ανάγκης, ζητώντας ομοσπονδιακή χρηματοδότηση ώστε η πολιτεία να καλύψει τις υποχρεώσεις της προς τις δημόσιες υπηρεσίες κατά τη διάρκεια των Ολυμπιακών Αγώνων, που ξεκίνησαν στις 5 Αυγούστου 2016.

Όπως τονίζεται, η διοργάνωση των Ολυμπιακών και Παραολυμπιακών Αγώνων οδήγησε σε "σοβαρές δυσκολίες στην παροχή βασικών δημοσίων υπηρεσιών" και χρειάζεται να ληφθούν έκτακτα μέτρα για να αποτραπεί "μια ολοκληρωτική κατάρρευση της διοίκησης της δημόσιας ασφάλειας, υγείας, εκπαίδευσης, μέσων μεταφοράς και περιβαλλοντικής διαχείρισης", υπογραμμίζεται στην επίσημη εφημερίδα της πολιτείας.

Τα έσοδα της πολιτείας του Ρίο έχουν καταρρεύσει τα τελευταία δύο χρόνια, λόγω της υποχώρησης της τιμής του πετρελαίου. Η ανακοίνωση εκδόθηκε έπειτα από την επίσκεψη στην πολιτεία την περασμένη εβδομάδα του μεταβατικού προέδρου Μισέλ Τέμερ που δήλωσε ότι η ομοσπονδιακή κυβέρνηση θα εξασφαλίσει πως θα εκπληρωθούν όλες οι υποχρεώσεις.

Η πόλη αναμένεται να φιλοξενήσει περίπου 500.000 ξένους επισκέπτες κατά την διάρκεια των Ολυμπιακών Αγώνων.

Ενώ το μεγαλύτερο μέρος του κόστους των έργων υποδομής για τους Αγώνες έχει αντληθεί από τους προϋπολογισμούς της πόλης, της πολιτείας και της ομοσπονδιακής κυβέρνησης, με μέρος της χρηματοδότησης να προέρχεται από ιδιωτικές εταιρείες, η πολιτεία είναι υπεύθυνη για τις περισσότερες καθημερινές υπηρεσίες ασφαλείας και υγείας στο Ρίο.

Από τα τέλη του περασμένου χρόνου, η πολιτεία αναγκάστηκε να προβεί σε καθυστερήσεις πληρωμών συντάξεων και μισθών, ενώ έκλεισε κάποια σχολεία και νοσοκομεία, όπου έχει καταγραφεί έλλειψη σε προμήθειες ζωτικής σημασίας, όπως φάρμακα και σύριγγες.

Κάθε 24ώρο - πεθαίνουν 30,000 παιδιά κάπου στο κόσμο από αρρώστιες που θεραπεύονται, έλλειψη καθαρού νερού και φαγητού. Πόσα παιδιά από αυτά θα μπορούσαμε να έχουμε σώσει μόνο από τα έσοδα ή τα μη έξοδα των Ολυμπιακών Αγώνων στο Ρίο που διαχειρίζεται ανεξέλεγκτα η ΔΟΕ; Πόσα από αυτά τα παιδιά θα μπορούσαν να στεγαστούν με τα έξοδα διαμονής ενός μόνο από τα μέλη της ΔΟΕ στο Ρίο;

Και η καλύτερη απόδειξη για την ανάγκη να γίνουν αυτά είναι οι Ολυμπιακοί Αγώνες του Ρίο. Στο Ρίο μιας διεφθαρμένης κυβέρνησης, ενός πεινασμένου λαού, που εκμεταλλεύεται νταβατζήδικα μια υποκριτική ΔΟΕ. Στο Ρίο που τις επόμενες μέρες οι Ολυμπιακοί Αγώνες θα ψυχορραγούν και τα Ολυμπιακά ιδεώδη θα αργοπεθαίνουν βασανιστικά σε λίμνες κόκα κόλα. Στο Ρίο που δολοφονείται το Ολυμπιακό πνεύμα και οι υπεύθυνοι μετράνε δολάρια από τηλεοπτικά δικαιώματα.

ΚΩΣΤΑΣ ΤΟΥΡΝΑΣ ΑΠΕΡΑΝΤΑ ΧΩΡΑΦΙΑ 1972

ΚΩΣΤΑΣ ΤΟΥΡΝΑΣ ΑΠΕΡΑΝΤΑ ΧΩΡΑΦΙΑ 1972

Απέραντα χωράφια - 1972      

Στίχοι:  Κώστας Τουρνάς

Μουσική:  Κώστας Τουρνάς  

Τούτον τον κόσμο μικρός τον ενόμιζα αλλοιώς, τούτον τον κόσμο μικρός τον φαντάστηκα αλλοιώς. Και συ που στο στόμα φέρνεις το τσιγάρο μ’ ηδονή κάπως έτσι έχεις ζήσει μιαν ολόκληρη ζωή. Και νομίζεις πως θ’ αλλάξει αν μ’ αυτήν συμβιβαστείς ψευδαισθήσεις όμως θά ‘χεις, ψευδαισθήσεις θα γευτείς. Γιατί αν έβλεπες για λίγο τι συμβαίνει γύρω μου, θα πνιγόσουν απ’ το άγχος που γεννιέται μέσα μου. Γέρος είμαι από τώρα που ‘μαι 23 χρονών και συ ανάβεις άλλο ένα εις υγείαν των κουτών.

Κάτω ‘κει στ’ απέραντα, στ’ Απέραντα Χωράφια που με τ’ άλογα έτρεχα σαν ήμουνα μικρός, παραπίσω τράβαγα πακέτο τα όνειρά μου κι απο τότε ήθελα να γίνω γεωργός. Άσπρες Χαίτες ήταν στον αέρα τα μαλλιά μου, σαν άγρια εφύσαγε ο αέρας ο καυτός κι είχα όλη εκείνη τη χαρά μου στην καρδιά μου που τον κόσμο αλλοιώς τον φανταζόμουνα μικρός.

Κάτω ‘κει στ’ απέραντα, στ’ Απέραντα Χωράφια στη σκέψη μου θρονιάστηκες και έγινες κυρά. Το δέρμα σου αγάπησα και την πνοή σου ακόμα την ένοιωθα σαν ξάπλωνα στου ονείρου τη σκιά. Τώρα όταν σε σκέφτομαι, της φαντασίας απάτη, ξέρω πως δεν απέχεις, μα θα σε βρω εδώ κοντά. Γιατί είδα κείνα που’ μελλε το στόμα να στεγνώσουν, ένοιωσα αυτά που κάναν την καρδιά μου ν’ αρρυθμεί.

Μια κιθάρα μίλησε στα δώδεκά μου χρόνια και είπε αλήθειες που τις κρύβουν πάμψηλα βουνά. Κέρδισα απ’ τον ήχο της μια καθαρή εικόνα, εικόνα που ζωγράφοι δεν ζωγράφισαν ποτέ. Στο τραγούδι μου τυχαία βρήκα ό,τι βρήκαν στις εννιά θρησκείες οι προφήτες οι εννιά. Κι από τότε που ‘νοιωσα της μουσικής τη γλώσσα, διαρκώς μιλώ με τούτη, τη δική μου τη γενιά.

Μέρες με γκρίζο ουρανό και με κρύο, χωρίς ύπνο πολύ, απόφαση σκούρα, μια κενότητα πλήρης με τάραξε εκεί για να φύγω... για να φύγω...

Θυμάμαι όταν το φορτηγό τα πράγματά μου πήρε, τις σκέψεις τις ρομαντικές εφόρτωνα μαζί. Χωρίς να ξέρω πως αυτοί που πόλεις δυναστεύουν θα τις πληγώσουν με το πιο μεγάλο τους καρφί. Και έφτασα εδώ μ’ απέραντη αγάπη για τον κόσμο, απέραντη σαν τα χωράφια που έζησα μικρός. Μα κάθε μέρα που περνά, όσο την έχω ανάγκη, τόσο μακριά με διώχνει και μαντήλι μου κουνά. Αγάπη.... αγάπη....

Αργότερα, σε αίθουσες φτιαγμένες μόνο για χορό ευρέθηκα να παίζω. Με μια κιθάρα απ’ τις φτηνές και ρεπερτόριο διεθνές, εμένα να προδίδω. Μάγκες, προστάτες κι αδερφές στις παλιωμένες μου χορδές το άχτι τους να βγάζουν, Κι ο εφιάλτης μου ζεστός μ’ ακολουθεί σαν κυνηγός μαζί του για να ζήσω.

Μάθημα που διδάχτηκα δε θέλησα να δώσω κι έτσι ο εαυτός μου θά ‘ναι πάντα ανοιχτός. Και η ψυχή μου απέραντο χωράφι και μεγάλο που σπέρνει ο καθένας και μου παίρνει τον καρπό.

Όταν στρατιώτη με πήραν, μου μάθαν να ζω μοναχός. Και με ασκήσεις σε λόφους μου δείξαν πώς νά ‘μαι σκληρός, να αντέχω...

Αντέχω στην πείνα και ζω με τη δίψα, αντέχω παντού. Η σκέψη μου όμως την ψυχή μου πληγώνει, με έλκος διαρκές την πεθαίνει, την πεθαίνει...

Πόσες φορές πριν φτάσω εδώ δεν κάθισα να γράψω λέξεις που, μα την πίστη μου, θ’ αλλάζαν το μυαλό. Και τότε κάποιος έξυπνος του Τύπου και των Μέσων μού ‘λεγε «αυτό είναι ποίηση, δεν είν’ εμπορικό».

Σε κείνα τα Απέραντα Χωράφια αν είχε ζήσει, αν τα’ χε δει έστω για λίγο ο έξυπνος αυτός, θα ‘ξερε πως η ποίηση που δίνει εκεί η φύση είναι κι ο μεγαλύτερος εμπορικός καρπός.

Βάρη που λυγίζουνε και γιγάντων πόδια δεν τα θέλω εγώ. Άγχη κι αγωνίες, ψέματα, εικασίες, μακριά από ‘δώ. Τούτον τον κόσμο μικρός τον ενόμιζα αλλοιώς, τούτον τον κόσμο μικρός τον φαντάστηκα αλλοιώς.

Σαν να δύει ο ήλιος είναι η πορεία τούτης της γιορτής, ο αλκοολικός που απ’ το μεθύσι παίρνει άισθηση ζωής. Θεοί, ένα τείχος να χτίσετε τώρα μπρος στις πόλεις, απ’ τα χωράφια αν θα’ρθουνε να πείτε πως αρρώστεια τρώει τον κόσμο.

Και συ που στο στόμα φέρνεις το τσιγάρο μ’ ηδονή κάπως έτσι έχεις ζήσει μιαν ολόκληρη ζωή. Και νομίζεις πως θ’ αλλάξει αν μ’ αυτήν συμβιβαστείς ψευδαισθήσεις όμως θά ‘χεις, ψευδαισθήσεις θα γευτείς. Γιατί αν έβλεπες για λίγο τι συμβαίνει γύρω μου, θα πνιγόσουν απ’ το άγχος που γεννιέται μέσα μου. Γέρος είμαι από τώρα που ‘μαι 23 χρονών και συ ανάβεις άλλο ένα εις υγείαν των κουτών.

Μη ρωτάς λοιπόν για που πηγάινω, μη ρωτάς για που τραβώ. Ρώτα μόνο αν αφήνω κάτι απο εμένα εδώ.

Στο δωμάτιό μου θά ‘βρεις 13 ποίηματα, όλα λεν’ για την αγάπη, όμως νόημα τίποτα.

Τούτη η πάλη λέει σ’ άλλον ότι είναι ζωντανός, μα σε μένανε θυμίζει πώς γεννιέται ο νεκρός.

Μόνος ήμουνα και θά ‘μαι, μόνος έζησα και ζω. Κι αν τις νύχτες δεν κοιμάμαι είναι γιατί μένω εδώ...