Ήσουν παιδί. Ήθελες να δείξεις σε όλους πόσο καλός ήσουν. Είπες:" κοιτάξτε με όλοι", και όλοι κοίταξαν πως ήθελες να πηδήξεις από την μια πέτρα στην άλλη. Αλλά γλίστρησες και έπεσες μέσα στο νερό. Και όλοι οι φίλοι γέλασαν. Και η μαμά γέλασε. Θα ήθελες , τότε , να είχε ανοίξει η γη και να σε είχε καταπιεί, ντράπηκες τόσο πολύ. Σήμερα, χωρίς να το συνειδητοποιείς, φοβάσαι ακόμα μην γλιστρήσεις και πέσεις στο νερό. Να γιατί δεν τολμάς πολλές φορές στην ζωή σου. Να γιατί αισθάνεσαι ανασφαλής , ενοχές και ότι σε κριτικάρουν. Σήμερα , το να πέσεις στο νερό δεν θα είχε και τόση μεγάλη σημασία.Μπορούμε ακόμα και να γελάσουμε, όταν το θυμόμαστε.
Έφτασε η στιγμή να διαλύσεις εκείνους τους φόβους, να τολμήσεις, και γιατί όχι και να γλιστρήσεις ακόμη, αλλά ζήσε. ΕΛΕΥΘΕΡΟΣ/Η. Φτάνει πια από τους περιττούς φόβους. Ανήκουν πλέον στο παρελθόν.
Από το : Ιαθείν Ιούλιος 2013
