Ελένη Αϊνατζή – Μια 87χρονη ποιήτρια της καρδιάς και της αγάπης

Σκοπιά Σερρών.

 Στα πεντέμισή της χρόνια έμεινε ορφανή από πατέρα η Ελένη Αϊνατζή, μητέρα αργότερα δύο κοριτσιών και ενός αγοριού, ζει μέχρι σήμερα στα 87 της χρόνια στη Σκοπιά του δήμου Νέας Ζίχνης Σερρών. Μόνη στο σπίτι αλλά με τους συντοπίτες της θυμάται και διηγείται διάφορες ιστορίες από την πολυτάραχη πορεία τής ζωής.

Τα παιδιά της που την υπεραγαπούν ζουν στην Αθήνα και την θέλουν κοντά τους. Αυτή ανταποκρίνεται βέβαια αλλά λίγο καιρό, γιατί στο σπίτι της στο χωριό και το περιβάλλον την γεμίζουν με εμπνεύσεις τις οποίες εξωτερικεύει με διάφορα ποιήματα.

Είναι ένας γλυκός ευχάριστος άγγελος παρά την ηλικία της, με μια ευστροφία που θα την ζήλευαν νεότεροί της. Αν και δεν έμαθε πολλά γράμματα, μόλις το Δημοτικό Σχολείο τελείωσε, η γλώσσα της τρέχει σαν γάργαρο ρυάκι όταν απαγγέλλει τα ποιήματά της. Έχει μια πνευματική καλλιέργεια που αντλεί από βάθους χρόνου περιστατικά που έχουν ξεχαστεί. Η κυρία Ελένη όμως επιμένει με μια ξεχωριστεί ζωντάνια και μια ιδιαίτερη υπερηφάνεια για την καταγωγή της. Είναι μια Πόντια από εκείνες που έχουν κλείσει μέσα τους τις Αλύτρωτες Πατρίδες και η ματιά τους πέφτει προς την κατεύθυνση της Βασιλεύουσας. Παρά τα σκληρά κτυπήματα τής μοίρας, αφού έχασε τον σύζυγό της, έχασε τον ένα γαμπρό της που κάηκε στο πλοίο μαζί με άλλους οκτώ συναδέλφους του, έχασε τα δυο της εγγόνια, αγόρι και κορίτσι από την δεύτερή της κόρη, τα μάτια της είναι στο Θεό και προσεύχεται για την ευτυχία των ανθρώπων. Όλα πηγάζουν μέσα από την καρδιά της και όλα δίνουν αγάπη. Αυτά τα δύο στοιχεία σκορπούν χαρά στην κοινωνία. Συνθέτει στίχους που μιλούν για όλους και για όλα. Ποτάμι το στόμα της όταν αρχίζει να απαγγέλλει. Καύχημά της σε όσους την καλούν για να τους δώσει λίγη χαρά με τα ποιήματά της.

Η τύχη μάς έσπρωξε στο δρόμο που κοιτάζει το παράθυρό της. Και αυτή με χαρά: Πουλόπαμ ας λέγω σας έναν ποίημα! Μα τι ένα, αυτή ήταν χείμαρρος. Είπε πολλά. Πάρα πολλά από μια μνήμη που δεν έχει σχέση με τα 87 της χρόνια. Μια μνήμη που την κάνει ζωντανή, εύθυμη, αλύγιστη.Γιαβρούμ θα δίγωσε έναν ποίημαν να γράφς. Μπορείς να χαλάσεις το χατίρι αυτής τής ψυχούλας; Δεν γίνεται, όσο σκληρός και αδιάφορος κι αν είσαι. Κι εγώ ακούω και καταγράφω.

Μες στην κοινωνία αυτή

Mες στην κοινωνία αυτή
η καταστροφή μονάχη
κάνει και τον δικαστή.

Της καταστροφής ο φόρος
μόν’ αυτός δεν εξαιρεί
ούτε δικηγόρο θέλει
ούτε δικαστή.

Όπως θέλει σε δικάζει
παίρνει όσα χρειαστεί
όταν σου’ρθει στο κεφάλι
άσχημη καταστροφή.

Της καταστροφής ο φόρος
είν’ απ’ όλους πιο βαρύς
μόνο αυτόν μες στη ζωή σου
ν’ αποφύγεις δεν μπορείς.

Έκτακτα όλα τα βγάζει
τίποτα δεν λογαριάζει
δεν ρωτάει πόσα έχεις
αν πονάν κι αν δεν αντέχεις.

Της καταστροφής ο φόρος
μόν’ αυτός φορολογεί
δίχως έλεγχο να κάνει
δίχως να συμβιβαστεί …

Για την Σκοπιά που λατρεύει και ζει η Ελένη Αϊνατζή θέλει να εκφράσει την αγάπη της: Έναν κι άλλο θα πω. Εσύ τεμέτερον είσαι. Θα γραφς ατό. Χωρίον εμούν εν γιαβρούμ. Δεν το πάει η καρδιά μου να της το αρνηθώ και υποκύπτω και πάλι στην καλοσύνη της.

Χωρίον εμούν

Σκοπιά μου είσαι δροσερή

το δείχνουν τα βουνά σου

εγώ κι αν εταξίδεψα

εγύρησα κοντά σου.

Γύρισα πόλεις και χωριά

με ομορφιές και κάλλη

σαν τη Σκοπιά μου δροσερή

Ναι δεν υπαρχεί άλλη.

Κείμενο :Γιάννης Δελόγλου

Ευχαριστώ 

Tο χρήστη fb : Anenue Noir Michell (Χρήστος Λιούρτας)

Την ιστοσελίδα :

 http://www.elliniki-gnomi.eu/%CE%B5%CE%BB%CE%AD%CE%BD%CE%B7-%CE%B1%CF%8A%CE%BD%CE%B1%CF%84%CE%B6%CE%AE-%CE%BC%CE%B9%CE%B1-87%CF%87%CF%81%CE%BF%CE%BD%CE%B7-%CF%80%CE%BF%CE%B9%CE%AE%CF%84%CF%81%CE%B9%CE%B1-%CF%84%CE%B7%CF%82/

Το κείμενο του : Γιάννη Δελόγλου

 

και τέλος αλλά κυρίως την Μαρίνα Χατζηκυριακού που μου έμαθε την Ελένη Αϊνατζη