Πέμπτη 21 Μαρτίου 2019

O Λόγος του Domenico




Τι πρόγονος μιλάει μέσα μου; Δεν μπορώ να ζήσω ταυτόχρονα στο κεφάλι μου και στο σώμα μου. Γι 'αυτό δεν μπορώ να είμαι μόνο ένα άτομο. Μπορώ να νιώσω μέσα μου αμέτρητα πράγματα ταυτόχρονα.


Δεν έχουν απομείνει μεγάλοι δάσκαλοι. Αυτό είναι το πραγματικό κακό της εποχής μας. Το μονοπάτι της καρδιάς είναι σκιασμένο. Πρέπει να ακούσουμε τις φωνές που φαίνονται άχρηστες στους εγκεφάλους γεμάτους μεγάλους σωλήνες αποχέτευσης σχολικών τειχών, χαρτονομισμάτων και εγγράφων ευημερίας.

Το βούισμα των εντόμων πρέπει να εισέλθει. Πρέπει να γεμίσουμε τα μάτια και τα αυτιά όλων μας με πράγματα που είναι η αρχή ενός μεγάλου ονείρου.

Κάποιος πρέπει να φωνάξει ότι θα χτίσουμε τις πυραμίδες. Δεν έχει σημασία αν δεν το κάνουμε. Πρέπει να τροφοδοτήσουμε αυτήν την επιθυμία και να τεντώσουμε τις γωνίες της ψυχής σαν ένα ατελείωτο φύλλο.

Αν θέλετε ο κόσμος να προχωρήσει, πρέπει να κρατήσουμε τα χέρια. Πρέπει να αναμειγνύουμε το λεγόμενο υγιές με το λεγόμενο άρρωστο. Είστε υγιείς! Τι σημαίνει η υγεία σου; Τα μάτια όλης της ανθρωπότητας κοιτάζουν το λάκκο στο οποίο βυθίζουμε.

 Η ελευθερία είναι άχρηστη αν δεν έχεις το θάρρος να μας κοιτάξεις στα μάτια, να φάμε, να πιούμε και να κοιμηθείς  μαζί μας!

Είναι οι λεγόμενοι υγιείς που έχουν φέρει τον κόσμο στα πρόθυρα της καταστροφής. Ο άνθρωπος, ακούστε! Σε σας νερό, φωτιά και μετά στάχτες, και τα οστά στις στάχτες. Τα οστά και οι στάχτες!

Πού είμαι όταν δεν είμαι στην πραγματικότητα ή στη φαντασία μου; Εδώ είναι το νέο σύμφωνο μου: πρέπει να είναι ηλιόλουστη τη νύχτα και χιονισμένο τον Αύγουστο.

Μεγάλα πράγματα τελειώνουν. Μικρά πράγματα υπομένουν. Η κοινωνία πρέπει να ενωθεί και πάλι, αντί να είναι τόσο αποσυνδεδεμένη. Απλά κοιτάξτε τη φύση και θα δείτε ότι η ζωή είναι απλή.

Πρέπει να επιστρέψουμε στο σημείο που βρισκόμαστε, στο σημείο που πήραμε τη λάθος στροφή. Πρέπει να επιστρέψουμε στα βασικά θεμέλια της ζωής χωρίς να λερώσουμε το νερό.

Τι είδους κόσμος είναι αυτός, αν σας λέει ένας τρελός, ότι πρέπει να ντρέπεστε τους εαυτούς σας!

Μητέρα! Ο αέρας είναι αυτό το ελαφρύ πράγμα που κινείται γύρω από το κεφάλι σου και γίνεται πιο σαφές όταν γελάς.


Νοσταλγία (1983) - O Λόγος του Domenico


Κ'ωστας Γεωργουσόπουλος ο σημαντικότερος κριτικός θερατρου και στιχουργός με το ψευδώνυμο Κ. Χ. Μύρης

  Εργάστηκε στη δημόσια και την ιδιωτική εκπαίδευση για 35 χρόνια, από το 1964 ως το 1999. Το 1978 ανέλαβε, κατόπιν ανάθεσης του υπουργείου ...