Σάββατο 28 Σεπτεμβρίου 2019

Κατάθλιψη: Μάθε το πρόβλημά μου (Προσωπική μαρτυρία)



Η κατάθλιψη είναι μια ασθένεια που έχει  μεγάλες διαστάσεις. Αρκετά μεγάλες ώστε οι καταθλιπτικοί άνθρωποι να σταματήσουν να αισθάνονται μόνοι. Ήρθε η ώρα να μάθεις το πρόβλημα μου  και να προσπαθήσεις να με βοηθήσεις και όχι να το χρησιμοποιήσεις εναντίον μου.
1. Δεν μπορώ να εκφράσω εύκολα με τα λόγια αυτό που νιώθω και μερικές φορές μου έρχεται η απάντηση σε μια ερώτηση αρκετή ώρα μετά.Δεν παίρνω εύκολα αποφάσεις για την ζωή μου. Έχω την τάση να αναθεωρώ τα πράγματα πολύ και τελικά  αυτό καταλήγει να με αγχώνει πολύ.
2. Η ζωή μου είναι μια συνεχής μάχη ενάντια στις ανεπιθύμητες σκέψεις και είμαι πάντα προετοιμασμένος για το χειρότερο. Δεν μπορώ να σταματήσω τις άσχημες σκέψεις αυτοτιμωρίας όπως και τις σκέψεις του θανάτου. Η ζωή μου είναι μια αιώνια πάλη με τον εαυτό μου γιατί συνέχεια παλεύω να σταματήσω να υποκύπτω σε αυτές τις σκέψεις.

3. Είμαι επιφυλακτικοί με όλους και με όλα και όσο πιο πολύ αγαπάω κάποιον τόσο πιο κακός , ψυχρός ή κυνικός γίνομαι επειδή είμαι ανασφαλείς όσον αφορά το να χάσω τους ανθρώπους που αγαπώ.
4. Το μόνο που είναι σταθερό στη ζωή μου είναι το γεγονός ότι αμφισβητώ τα πάντα. Δεν είμαι ποτέ σίγουρος και το μυαλό μου δεν με αφήνει να ξεκουραστώ ή να πάρω μια απόφαση. Υπεραναλύω η υπεραπλουστεύω πράγματα και καταστάσεις και φτιάχνω σενάρια στο κεφάλι μου υπεράνω φαντασίας. Επίσης προτρέχω και φτιάχνω πράγματα με την υπόνοια ότι ίσως χρειαστεί να τα φτιάξω καταλήγοντας να κάνω ένα σωρό περιττές πράξεις. 
5. Σπάνια πιστεύω τους ανθρώπους όταν μου λένε μεγάλες κουβέντες φιλίας ή αγάπης όπως «μην ανησυχείς θα ζήσουμε για πάντα μαζί». Αυτό οφείλεται στο γεγονός ότι το για πάντα είναι πολύ αόριστο και μακρινό. Στις φιλίες έχω βιώσεις τόσες εγκαταλείψεις ώστε στο τέλος σταμάτησα να αναζητώ ανθρώπους και έγινα αντικοινωνικός και εσωστρεφείς. 
6. Θέλω συνεχώς να τρώω πάρα πολύ αν και όχι ιδιαίτερα ανθυγιεινά φαγητά. Αυτό είναι μέρος της ολόκληρης τελετής του αυτοτραυματισμού που περνώ καθημερινά. Εκτός αυτού, θέλω φαγητό σε περίεργες ώρες της ημέρας ή της νύχτας.

Θανάσης Τριαρίδης – Πρέπει να φανταστούµε κάποιον

Ξέρω, θα έρθουν δύσκολοι καιροί, μέρες όπου οι ηθικές αξίες μας θα ξεχαστούν, και τα παιδιά μας -ή κι εμείς οι ίδιοι- θα πατάμε κουμπιά που ...