"Η κατάθλιψη είναι ο φόβος να ζήσεις αληθινά,
είναι ο κάθε νέος θυμός που γίνεται,
μια ακόμη πιο αφόρητη μοναξιά,
μια μοναξιά που μετατρέπει τη ζωή σου σε κάτι τόσο πολυάσχολο,
όσο είναι το να κοιμάσαι με ανοικτή την τηλεόραση, σε έναν καναπέ που έχει καιρό να τον επισκεφτεί άνθρωπος,
είναι η κουρτίνα που τραβάς "μην ενοχλείτε" για να μπορείς να προσποιείσαι ότι δεν έχεις χρόνο, έχοντας ένα τέρας στα σωθικά σου, που σε κρατά ανικανοποίητο με ό,τι αποφασίζεις να καταπιαστείς, γιατί κατάθλιψη είναι όταν το ποτήρι σου γεμίσει από απορρίψεις,
ενώ εσύ ετοιμάζεσαι να πάρεις το νόμπελ εφευρετικότητας του άλλου σου εαυτού,
γιατί κατάθλιψη είναι η σχιζοφρενική σου διάθεση να θες να βλέπεις τον εαυτό σου από μια άλλη γωνία λήψης να λιώνει,
την ώρα που παραιτείσαι απ' οτιδήποτε θα έδινε χαρά, αν όχι σε σένα, έστω σε κάποιον άλλον,
που τόσο ακράδαντα πιστεύεις πως δεν μπορεί να σε καταλάβει,
γιατί κατάθλιψη είναι η σκληρότητα που επέλεξες να τιμωρηθείς,
επειδή σε απογοήτευσες.
Όμως κανείς δεν σου ζήτησε ποτέ να γίνεις βαθμολογητής της ζωής και κυρίως της ζωής σου
Γιατί κατάθλιψη είναι να επιμένεις να έχεις τον πήχη ψηλά,
ενώ έχεις τόσο κουραστεί να εκλιπαρείς την αποδοχή του Άλλου.
Όμως την κατάθλιψη την έχεις εσύ, κι όχι ο Άλλος."
Κείμενο: Τέλλος Φίλης
