2 Νοεμβρίου 1960 – Δημήτρης Μητρόπουλος: ο Έλληνας μαέστρος που πέθανε με τη μπαγκέτα στο χέρι

                      (Αθήνα, 1 Μαρτίου 1896 - Μιλάνο 2 Νοεμβρίου 1960)

 Έλληνας διευθυντής ορχήστρας, πιανίστας και συνθέτης που έζησε το μεγαλύτερο μέρος της ζωής του στις Ηνωμένες Πολιτείες.

                    Dimitris Mitropoulos, Philarmonic of New York,'Kleftikos dance' by Nikos Skalkotas

Σπούδασε διεύθυνση χορωδίας και σύνθεση, αρχικά στο Ωδείο Αθηνών και αργότερα στο Βερολίνο. Πήρε χρυσό μετάλλιο για την ικανότητά του στο πιάνο από το Ωδείο Αθηνών, διάκριση που δόθηκε μόνο πέντε φορές στην ιστορία του Ωδείου. 

Οι πρώτες του συνθέσεις είναι γραμμένες στο τονικό σύστημα, αλλά με ενδιαφέροντες αρμονικούς πειραματισμούς, οι οποίοι γύρω στα 1915 γίνονται περισσότερο τολμηροί φτάνοντας στην ατονικότητα γύρω στα 1920.

Είναι ο πρώτος Έλληνας συνθέτης που χρησιμοποίησε στο έργο του Ostinata  (μια σονάτα για βιολί και πιάνο) μια αυστηρά δωδεκαφθογγική τεχνική.

Γύρω στα 1930 σταμάτησε ουσιαστικά τη σύνθεση και ασχολήθηκε αποκλειστικά με τη διεύθυνση ορχήστρας, πρώτα στην Αθήνα και μετά το 1937 στις ΗΠΑ.

Ο Δημήτρης Μητρόπουλος ήταν μοναδικός μαέστρος και άξιος συνθέτης. Υπό την πρώτη του ιδιότητα γνώρισε διεθνή φήμη κατακτώντας, μάλιστα, τη διεύθυνση της Φιλαρμονικής Ορχήστρας της Νέας Υόρκης, θέση από την οποία παραιτήθηκε το 1958, για να παραμείνει σ' αυτήν ως μαέστρος. Στις συνθέσεις του περιλαμβάνονται περίπου 40 έργα, μεταξύ των οποίων μια όπερα (Αδελφή Βεατρίκη), μουσική για ορχήστρα, μουσική δωματίου, έργα για πιάνο, για φωνή κ.ά. Ορισμένα από τα έργα που συνέθεσε θεωρούνται ιδιαίτερα σημαντικά και αποτελούν σταθμό στη σύγχρονη ελληνική μουσική.

Κατά τον Ελληνοϊταλικό πόλεμο του 1940 ο Δημήτρης Μητρόπουλος μαζί με άλλους Έλληνες λογίους προσυπέγραψε την Έκκληση των Ελλήνων Διανοουμένων προς τους Διανοούμενους ολόκληρου του Κόσμου με την οποία αφενός μεν καυτηριάζονταν η κακόβουλη ιταλική επίθεση, αφετέρου δε, διέγειρε την παγκόσμια κοινή γνώμη σε επανάσταση συνειδήσεων για κοινό νέο πνευματικό Μαραθώνα.

Ο σπουδαίος Έλληνας πιανίστας, μαέστρος και συνθέτης έζησε το μεγαλύτερο μέρος της ζωής του στις Ηνωμένες Πολιτείες. Oι εκτελέσεις του εξακολουθούν ύστερα από μισό και πλέον αιώνα να αποτελούν εξαιρετικά δείγματα της μουσικής τέχνης φέροντας τη σφραγίδα μιας απόλυτα προσωπικής αντίληψης. Ακόμη και στις πρόβες διηύθυνε χωρίς παρτιτούρα, χαρακτηριστικό της μουσικής του ιδιοφυίας. Τιμήθηκε με ανώτατες διακρίσεις τόσο από την ελληνική Πολιτεία όσο και από τα σημαντικά μουσικά ιδρύματα της Eυρώπης και της Aμερικής.

Στις 2 Νοεμβρίου του 1960, ο Δημήτρης Μητρόπουλος υπέστη καρδιακή προσβολή κατά τη διάρκεια δοκιμής της Τρίτης Συμφωνίας του Γκούσταβ Μάλερ με την ορχήστρα της Σκάλας του Μιλάνου. Πέθανε σε ηλικία 64 ετών με την μπαγκέτα στο χέρι.

Ο θάνατός του απασχόλησε τον διεθνή Τύπο με εκτεταμένα άρθρα. Η νεκρολογία των Τάιμς μιλούσε για την "εμπύρετον έντασιν" των ερμηνειών του, φεστιβάλ σε όλο τον κόσμο εξέδιδαν ψηφίσματα, ενώ οι εκδηλώσεις πένθους συντηρήθηκαν πολλές ημέρες μετά τον θάνατό του.

Η σορός του μαέστρου μεταφέρθηκε με αεροσκάφος της Βασιλικής Αεροπορίας από το Μιλάνο. Στο αεροδρόμιο ήταν παρατεταγμένη η πολιτική ηγεσία της Ελλάδας, εκπρόσωποι από το χώρο της τέχνης και πλήθος κόσμου.

Το κιβώτιο με την τέφρα καλύφθηκε με τη σημαία της Ελλάδας και μεταφέρθηκε με πομπή στο Ωδείο Ηρώδου του Αττικού, όπου πραγματοποιήθηκε τιμητική εκδήλωση στη μνήμη του.

Το 1996 εορτάστηκαν, με εκδηλώσεις σε όλο τον κόσμο, τα 100 χρόνια από τη γέννησή του. Η επέτειος ετέθη υπό την αιγίδα της UNESCO, για να αποδοθεί η τιμή που αρμόζει σε έναν διεθνή καλλιτέχνη.

Σήμερα παρά το τεράστιο καλλιτεχνικό του κύρος, το έργο του Δημήτρη Μητρόπουλου παραμένει σε μεγάλο βαθμό δυσεύρετο στη δισκογραφία βινυλίου. Οι περισσότερες από τις ιστορικές του ηχογραφήσεις κυκλοφορούν σήμερα μόνο σε ψηφιακή μορφή ή CD, ενώ τα αυθεντικά βινύλια των δεκαετιών 1950-1960 αποτελούν πλέον σπάνια συλλεκτικά τεκμήρια.

Η περιορισμένη τους διαθεσιμότητα αποδίδεται σε συνδυασμό νομικών, τεχνικών και εμπορικών παραγόντων, καθώς τα πρωτότυπα αρχεία βρίσκονται στη διαχείριση μεγάλων δισκογραφικών εταιρειών.

Η έλλειψη συστηματικών επανεκδόσεων σε αναλογική μορφή έχει προκαλέσει συζητήσεις μεταξύ μουσικολόγων και φίλων της κλασικής μουσικής, που θεωρούν ότι ο Μητρόπουλος αξίζει ευρύτερη παρουσία και στη σύγχρονη δισκογραφική αγορά.

                                  Dimitri Mitropoulos conducts New York Philharmonic in rehearsal and concert

Νέος στην ψυχή, παλιός στην καρδιά.

Ανήκω σε μια ειδική κατηγορία ανθρώπων οι οποίοι νιώθουν μόνοι και απομονωμένοι από τη γέννησή τους.

Πριν χαρακτηρίσω το πώς ένιωσα εγώ, βίωσα συγκεκριμένα συναισθήματα. Τα συναισθήματα ψυχικής κόπωσης, προσεκτικής υπομονής και απόκοσμης ηρεμίας,που συνοδεύουν την αίσθηση του να είναι κάποιος σε μια συνεχή αίσθηση επιφυλακτικότητας προς τον κόσμο.  Δυστυχώς αυτά μπορούν συχνά να θεωρηθούν ως απόμακρα και κρύα.

Αυτή η μοναχική ύπαρξη δεν οφείλεται σε κάποια επιλογή ή αντικοινωνική συμπεριφορά – απλά βλέπω την προοπτική τους για τη ζωή πολύ διαφορετικά και πιο ώριμα από τους άλλους γύρω μου. Το αποτέλεσμα είναι η ψυχή μου να ζει τη ζωή της εσωτερικά, βαδίζοντας στο δικό της μοναχικό μονοπάτι ενώ οι υπόλοιποι σαν κοπάδι ακολουθούν ένα άλλο.  

Δεν κάνω εύκολα φίλους για αυτό οι φίλοι μου στο Facebook είναι λίγοι και μόνο αυτοί με τους οποίους έχω έστω μια οποιασδήποτε μορφή επικοινωνίας. 

Ακούγεται λίγο αλαζονικό αλλά τείνω προς την πνευματική πλευρά της ζωής. Βέβαια οι κινήσεις μου είναι σπασμωδικές και άναρχες με συνέπεια να με περνάν για ηλίθιο η βλάκα.Η αλήθεια είναι ότι όσο πιο μόνος είμαι τόσο πιο εύκολα κατανοώ πως η γνώση είναι δύναμη, η σοφία είναι ευτυχία και η αλήθεια είναι ελευθερία. Δυστυχώς ο ολετήρας της καθημερινότητας δεν με αφήνει να επιδιώκω αυτά τα πράγματα. Αυτές οι αναζητήσεις όμως είναι πιο σημαντικές από το να διαβάζω κουτσομπολιά σε εφημερίδες, να βλέπω τηλεόραση ή να ασχολούμαι με τα αποτελέσματα του ποδοσφαίρου.

Αισθάνομαι τον εαυτό μου πιο συναισθηματικό,πιο ευαίσθητο και πιο πνευματικό. Η υπέρβαση των περιορισμών του εγωισμού, η αναζήτηση της δικαιοσύνης και η προώθηση της είναι οι βασικές επιδιώξεις μου.Μεγάλη αδυναμία μου σε αυτό τον τομέα είναι η υπομονή η πιο σοφή χρήση του χρόνου.

Συνέχεια μαστίζομαι  από υπενθυμίσεις όχι μόνο της δικής μου θνητότητας αλλά και των άλλων γύρω τους. Αυτό είναι ο κυριότερος λόγος που με κάνει επιφυλακτικό με συνέπεια να έχω αποσυρθεί από τις περισσότερες εγκόσμιες χαρές αλλά εξακολουθώ να προσπαθώ να επιβάλω σοφία στον τρόπο ζωής μου.

Τείνω να σκέφτομαι πολύ για τα πάντα.Δυστυχώς όμως δυσκολεύομαι τις περισσότερες φορές να στοχάζομαι  και να μαθαίνω από τις πράξεις μου και συνήθως θεωρώ τις πράξεις των άλλων τον μεγαλύτερο δάσκαλο μου. Είναι και ο  λόγος που νιώθω ότι έχω πάρει τόσα πολλά μαθήματα μέσω της διαδικασίας των δικών τους στοχασμών και πράξεων που με τα χρόνια με έχουν καταφέρει να διαθέτω πολλή διορατικότητα για τις καταστάσεις της ζωής μέσω της ικανότητάς να παρατηρώ αθόρυβα και προσεκτικά τι συμβαίνει γύρω μου.

Δυστυχώς δεν τα καταφέρνω σε επιφανειακές λεπτομέρειες όπως να αποκτήσω άχρηστα διπλώματα,να πάρω προαγωγή στη δουλειά μου ή να αγοράσω καινούργιο κινητό. 

Έχω την τάση να βλέπω τη ζωή από ψηλά, παρατηρώντας ποιος είναι ο πιο σοφός και λογικός τρόπος να την πλησιάσω. Όταν αντιμετωπίζω δυσκολίες τείνω να τις βλέπω ως δυσβάσταχτους πόνους που δεν θα περάσουν.

Ελπίζω ότι με την θεραπεία από την θυρεοειδίτιδα Χασιμότο που έμαθα ότι  πάσχω να αυξηθεί η ποσότητα της χαράς που θα έλθει στο μέλλον.

Είναι ένα αυτοάνοσο νόσημα-ασθένεια που όσο εύκολα βάζεις κιλά τόσο εύκολα τα χάνεις.Είναι κληρονομική και έτσι εξηγούνται τα κιλά και η μελαγχολική-καταθλιπτική διάθεση.

 Παράλληλα με την εσωστρέφεια και την δήθεν επαναστατικότητα που τείνω να έχω είμαι ανίκανος να συμβαδίσω με τις συμβατικές συμπεριφορές.

Η επιτυχία της πλύσης εγκεφάλου των μαζών από το σύστημα  έχει μειώσει και την δικιά μου ευφυΐα με αποτέλεσμα να μην αντιστέκομαι είτε παθητικά είτε επιθετικά.

Παρατηρώ με εξαιρετική περιέργεια πόσο πολλά άσκοπα πράγματα λένε οι άνθρωποι.Ειδικά για την επιδίωξη πραγμάτων τα οποία μπορεί πολύ εύκολα να τους αφαιρεθούν όπως ο πλούτος, η φήμη και η πιο πρόσφατη έκδοση του iPhone που λίγο νόημα έχουν.

Αν με ρωτάς ,έπεσα και εγώ σε νεότερη ηλικία σε τέτοιες παγίδες.Στην συνέχεια συνειδητοποίησα ότι τα ταξίδια μέσα από την ήρεμη και σταθερή φύση που σου δίνουν ως θέαμα έχουν ως αποτέλεσμα την προσέγγισή προς έναν άλλο τρόπο ζωής και σου μαθαίνουν περισσότερα πράγματα από τα παροδικά πράγματα.

οι Hidden Orchestra στην Θεσσαλονίκη στο Block 33 στις 14/11

Οι Hidden Orchestra μετά το αυτοκινητιστικό ατύχημα που είχαν το 2014 με συνέπεια να αναβληθεί η συναυλία, επιστρέφουν ένα χρόνο μετά να δώσουν την συναυλία που μας χρωστούσαν. 

Έτσι το Σάββατο στις 14 Νοέμβρη 2015 θα εμφανιστούν στο Block 33, όπου πιθανότατα θα παίξουν και από το καινούργιο άλμπουμ τους "Reorchestrations" που κυκλοφόρησε πριν λίγους μήνες στις 26 Ιούνη 2015.

Οι πόρτες ανοίγουν στις 8 το βράδυ και εισιτήρια ήδη προπωλούνται στα δισκοπωλεία Stereodisck Αριστοτέλους 4 και ticket house Πλατεία Αριστοτέλους 5 με τιμή εισιτηρίου προπώλησης στα  15 Ευρώ.

Hidden orchestra - reorchestrations.Ημερομηνία κυκλοφορίας 26 Ιουνίου 2015 

Αυτή η νέα συλλογή του Joe Acheson του «Reorchestrations» (συμπεριλαμβανομένων και δύο ακυκλοφόρητα κομμάτια) παίρνει κομμάτια από εξαιρετικές πειραματικές / κλασικές / folk μουσικές, ως πρώτη ύλη, και τις διαβιβάζει μέσω του στούντιο του Joe όπου περίπλοκα τις επαναδιατυπώνει με την υπογραφή των Hidden Orchestra στην σύνθεση και τις τεχνικές παραγωγής .

Το αποτέλεσμα είναι ένα νέο άλμπουμ των Hidden Orchestra με συνοχή, που αποτελείται από κομμάτια που παράχθηκαν από το 2012, και αντιπροσωπεύουν την καλύτερη μουσική που βγήκε από το στούντιο του Joe από το τελευταίο πλήρες Κρυφό άλμπουμ «Αρχιπέλαγος».

Σε αντίθεση με πολλά remixes, αυτά τα ευαίσθητα και μη-καταστρεπτικά Reorchestrations, αφήνουν ως επί το πλείστον το αρχικό κομμάτι ανέπαφο, και προσθέτουν στρώματα ρυθμών και σημειώσεων, που παρατείνουν τις ρυθμίσεις και να ανατρέπουν τις αρμονίες των αρχικών κομματιών  με αποτέλεσμα την επεκτατική επαυξημένη επανεκτέλεση και όχι την πλήρη διασκευή.

Αυτή η έκδοση είναι ο πρώτος τόμος μιας σειράς Reorchestrations δίσκων η οποία ξεκίνησε με ένα remix της μπάντας Kinetic Fallacy από το Λίβερπουλ  -  το κομμάτι The Revival και όταν οι Kinetic Fallacy διαλύθηκαν  έχει γίνει ένα βασικό encore με κρυφές ζωντανές εμφανίσεις - εξ ου και η ένταξή του στο τελευταίο κομμάτι σε αυτή την έκδοση. 

Τα δύο ακυκλοφόρητα κομμάτια είναι διασκευές των μελών των Hidden Orchestra που παίζουν στις ζωντανές εμφανίσεις  - Poppy Ackroyd (βιολί / πιάνο) και Mary Macmaster (άρπες). Υπάρχουν επίσης remixes των περιστασιακών guest κρυφών συνεργατών στις ζωντανές εμφανίσεις Mary Macmaster (AKA Floex), ο Ρώσος παραγωγός Long Arm, το  αγγλο-γαλλικό ντουέτο Piano Interrupted και κουαρτέτο κλαρινέτων της Τσεχίας Clarinet Factory.

Ο λαός δεν σώζεται,σώζει...

Σε δυο ήμερες οι Ελληνες θα γιορτάσουν το όχι υπό πέντε χρονιά  Γερμανικής οικονομικής κατοχής. Θα  πάνε  να  δούνε  παρελάσεις  και  αεροπορικές επιδείξεις χωρίς να έχουν φαΐ να φάνε και χωρίς να έχουν πετρέλαιο να ζεσταθούν.Θα πάνε στις εκκλησίες που την ήμερα της ορθοδοξίας ριχνουν κατάρες στους Ελληνες, σε όποιον παντρευτεί δεύτερη φορά μπροστά στα μούτρα του την ώρα του μυστηρίου, στις εκκλησίες που γκρέμισαν καθε Ελληνικό αρχαιό μνημείο και με τα μάρμαρα του κτίσαν ακριβώς στο ίδιο μέρος επανω εκκλησιες.Στις εκκλησίες που αν ήθελαν οι παπάδες να σώσουν τους Ελληνες θα πουλούσαν ένα μικρό κομμάτι από την Εκκλησιαστική περιουσία που υπολογίζετε σε κάτι τρίς Ευρώ για να ξεχρεωθεί το χρέος.

Τιμη και δόξα στον Νικο Καζαντζάκη που αντιτάχθηκε στο παπαδαριό. 

Για όσους με κατηγορήσουν ως αλλόθρησκο έχω να πω τούτο:

"Όταν βρήκα φίλε μου την Ελληνική ταυτότητά μου.. 

ξεκρέμασα όλα τα ταμπελάκια που είχαν κρεμάσει . 

Ξέβαψα την ψυχή μου από τα χρώματα και τις αποχρώσεις 

και κράτησα μόνο το Ελληνικό χρώμα που είναι το λευκό . 

Σέβομαι τον άνθρωπο και τις επιλογές του . 

Σέβομαι τους νόμους της δημιουργίας και της συνύπαρξης . 

Στον δρόμο προσέχω που πατώ για να μην πατώ τα μυρμήγκια . 

Ζω με λίγα λόγια λιτά και ταπεινά . 

Αν δηλώσω χριστιανός... ποιος είναι αυτός άραγε 

που μπορεί να μου πει πως είναι πιο χριστιανός?

Δε δίνω σε κανέναν σας το προνόμιο να μου πει ότι είναι περισσότερο χριστιανός από μένα."

Δημήτρης Λιαντίνης

"Η λέξη "χριστιανισμός" περιέχει κάποια παρεξήγηση γιατί ουσιαστικά υπήρχε μόνο ένας χριστιανός, αλλά κι εκείνος πέθανε πάνω στο σταυρό". Είπε ο Friedrich Nietzche 

"Ο χριστιανισμός μπορεί να είναι καλό πράγμα, αν κάποιος κάποτε το δοκίμαζε." Είπε ο George Bernard Shaw 

Τέλος έχω να παραθέσω και το παρακάτω βίντεο:

Ετσι λοιπόν τιμή και δόξα στον μεγαλύτερο αντιεκκλησιαστή που πέρασε ποτέ απο την Ελλάδα, τον θρησκευτικός μου πατέρας Τον Νίκο Καζαντζάκη που μου δίδαξε την πραγματική έννοια του Χριστιανισμού και της θρησκείας και την σχέση των Ιερέων απέναντι στην θρησκεία αλλά και τον ελληνισμό και που εξίσωσε τον άνθρωπο με τον Θεό όπως άλλωστε και ο Λιαντίνης και που μου έμαθε το πραγματικό Πιστεύω:

Πιστεύω σ' ένα Θεό, Ακρίτα, Διγενή, στρατευόμενο πάσχοντα μεγαλοδύναμο, όχι παντοδύναμο, πολεμιστή στ' ακρότατα σύνορα, στρατηγό αυτοκράτορα σε όλες τις φωτεινές δυνάμεις, τις ορατές και τις αόρατες. Πιστεύω στ' αναρίθμητα, εφήμερα προσωπεία που πήρε ο Θεός στους αιώνες και ξεκρίνω πίσω από την άπαυτη ροή του την ακατάλυτη ενότητα.Πιστεύω στον άγρυπνο βαρύν αγώνα Του, που δαμάζει και καρπίζει την ύλη τη ζωοδόχα, πηγή φυτών και ανθρώπων. Πιστεύω στην καρδιά του ανθρώπου, το χωματένιο αλώνι, όπου μέρα και νύχτα παλεύει ο Ακρίτας με το θάνατο. "Βοήθεια!" κράζεις, Κύριε. "Βοήθεια!" κράζεις, Κύριε, κι ακούω. Μέσα μου οι προγόνοι και απογόνοι κι οι ράτσες όλες, κι όλη η γης, ακούμε με τρόμο, με χαρά, την κραυγή Σου.Μακάριοι όσοι την ακούν και χύνουνται να σε λυτρώσουν Κύριε, και λεν: "Εγώ και συ μονάχα υπάρχουμε". Μακάριοι όσοι σε λύτρωσαν, σμίγουν μαζί Σου Κύριε, και λεν: "Εγώ και Συ είμαστε Ένα". Και τρισμακάριοι όσοι κρατούν, και δε λυγούν, απάνω στους ώμους τους, το μέγα, εξαίσιο, αποτρόπαιο μυστικό: "Και το Ένα τούτο δεν υπάρχει!" 

 ΑΣΚΗΤΙΚΗ

Πεθανε σαν σημερα 26 οκτωβρη του 1957.

Η Πεταλούδα

Μια φορά έτσι όπως λεν

στα παραμύθια

δυό φτερά ζύγωσαν ένα ανθό

κι είπε αυτός όση η καρδιά μου

κρύβει αλήθεια

πάρτη εσυ είμαι από γη και φως.

Πεταλούδα αν μ` αγαπάς

στο πλάι μου κοιμήσου

την καρδιά μου αφού κρατάς

που φτερουγάει καιρό

ή κοντά μου ρίζωσε

ή πάρε με μαζί σου

στο φιλί σου ανοίχτηκα

δεν ήπια αλλού νερό.

Μια φορά έτσι όπως γίνεται

στ` αλήθεια

ομορφιά βρήκε η καρδιά μου εδώ

κι αν της πεις πες σ` αγαπώ

από συνήθεια

μην το πεις, κλαμα αρχινάει γερό.

Πεταλούδα αν μ` αγαπάς

στο πλάι μου κοιμήσου

την καρδιά μου αφού κρατάς

που φτερουγάει καιρό

ή κοντά μου ρίζωσε

ή πάρε με μαζί σου

στο φιλί σου ανοίχτηκα

δεν ήπια αλλόυ νερό.

Πεταλούδα μη φεύγεις μην πετάς.

Η Πεταλούδα- Από τον δίσκο "Έμαθε η καρδιά" του 2010

 εκδόσεις Λυχνία

Τραγούδι:Δήμητρα Παπίου

Στίχοι:Λίνα Νικολακοπούλου

Μουσική:Δήμος Αναστασιάδης

Kύριε...

Kύριε....
είχα μια ζεστή καρδιά
σκεπασμένη με κεραμίδια
στην άλλη άκρη της πολιτείας


Κύριε....
αγαπούσα τα πουλιά
χαιρετούσα τους ανέμους
και μεγάλωνα...

Κύριε....
τα βράδια που άναβες τ' αστέρια σου
και 'γω τη μικρή μου λάμπα
άνοιγε όλα μου τα όνειρα βεντάλια...

Κι είχα πολλά όνειρα, Κύριε...
τόσα πολλά που γέμισε η κάμαρά μου
Και δεν χωρούσαν τα έπιπλα και τα παπούτσια μου
έπειτα δεν χωρούσε κι εμένα....

Δίσκος: 2000 Μ.Χ.
Ποίηση: Βαγγέλης Ροζακέας
Μουσική: Μάνος Χατζιδάκις

1ο Thessaloniki Animation Festival (TAF) από τις 23 έως τις 25 Οκτωβρίου 2015,

Το 1ο Thessaloniki Animation Festival (TAF) πραγματοποιείται από στον  Κινηματογράφο «Αλέξανδρος» στη Θεσσαλονίκη, απο την AddArt με προβολές    animation από όλο τον κόσμο, από τις 23 έως τις 25 Οκτωβρίου 2015, υπό την αιγίδα του Κέντρου Πολιτισμού της Περιφέρειας Κεντρικής Μακεδονίας .

Ο επίτιμος καλεσμένος του TAF για το 2015 είναι ο Rony Oren, ένας ειδήμονας του είδους και Πρύτανης του τμήματος animation του Bezalel Academy of Fine Arts & Design Jerusalem, ο οποίος θα δώσει σεμινάρια (masterclasses) για stop motion animation. Επίσης, έχουν προσκληθούν και άλλοι καλλιτέχνες της Θεσσαλονίκης που θα συμπληρώσουν το πρόγραμμα με ενδιαφέροντα εργαστήρια πάνω στην τέχνη του animation. Παράλληλα, θα πραγματοποιηθούν ομιλίες και πάνελ με θέμα το animation και τις εφαρμογές του, το animation στην Ελλάδα και τις ευκαιρίες που υπάρχουν στη χώρα μας.

Στο TAF θα διεξαχθεί διαγωνισμός ταινιών animation μικρού μήκους, με βραβεύσεις σε διάφορες κατηγορίες.

Αφιερώματα που θα συνοδεύουν το διαγωνιστικό :

• – 70 χρόνια Ελληνικό Animation: αφιέρωμα της ASIFA (Association Internationale du Film d’Animation) όπου θα προβληθούν Ελληνικά animation που έχουν ξεχωρίσει από το 1945 έως σήμερα, με στόχο να γνωρίσει το κοινό του φεστιβάλ την Ελληνική παραγωγή animation.
• – “Be There Corfu Animation Festival”: Το σημαντικό Κερκυραϊκό φεστιβάλ θα προβάλει στο πλαίσιο του TAF τα καλύτερα επιλεγμένα animation των τελευταίων ετών του. Το “Be There Corfu Animation Festival” θα μας ταξιδέψει και σε παλαιότερες χρονιές του, για να μας θυμίσει πόσο όμορφη και διαχρονική είναι αυτή η τέχνη.
• – Επίτιμος Καλεσμένος, Rony Oren: Το TAF προσκαλεί τον Rony Oren, υπεύθυνο του τμήματος animation στο πανεπιστήμιο καλών τεχνών Bezalel της Ιερουσαλήμ, για να παρουσιάσει τις μικρού μήκους ταινίες animation που δημιουργήθηκαν στο τμήμα του.

Παράλληλες δράσεις

• – Πάρτυ έναρξης του TAF στο Bord de l‘ eau ( Εγνατίας 45)
• – Πάρτυ λήξης του TAF στον πολυχώρο WE, με μουσικές από ταινίες, σειρές, animation και games με DJ sets από τους Hiro, Kerrara, Taf.
• – Δωμάτιο απόδρασης του The Mindtrap στον Κινηματογράφο Αλέξανδρο, για τους φίλους του φεστιβάλ.
• – Συλλογή τροφίμων μακράς διαρκείας, ειδών προσωπικής υγιεινής, χαρτικών και απορρυπαντικών, για τις οικογένειες που στηρίζει η ΑΡΩΓΗ ΘΕΣΣΑΛΟΝΙΚΗΣ.

Websites και Online πληροφορίες στα:

www.tafestival.gr
www.facebook.com/addart.gr

Πρόγραμμα

Παρασκευή 23/10/2015

18:00-19:00 Έναρξη Festival
19:00-20:30 Αφιέρωμα στο Ελληνικό Animation 1945-2015 70 χρόνια (ASIFA)
21:00-22:30 1^ο Διαγωνιστικό πακέτο ταινιών animation μηκρού μήκους
22:30 Πάρτυ Έναρξης

Σαββάτο 24/10/2015

11:00-13:00 Masterclass Character Design με τον Γιάννη Τεξή
17:00-18:00 Masterclass Stop Motion με τον Rony Oren
18:00-19:00 QnA του Rony Oren Ο master του Stop Motion στην διάθεσή σας να απαντήσει τις ερωτήσεις σας.
19:30-23:30 2^ο Διαγωνιστικό πακέτο ταινιών animation μηκρού μήκους

Κυριακή 25/10/2015

11:00-13:00 Masterclass Storytelling  με τον Δημήτρη Σαββαΐδη
16:00-17:00 Best Of from Be there Corfu Animation Festival
17:15-18:30 Αφιέρωμα Σπουδαστικών Ταινιών Bezalel University of Jerusalem παρουσιάζει ο Rony Oren
19:00-21:00 3^ο Διαγωνιστικό πακέτο ταινιών animation μηκρού μήκους
21:15 22:00 Τελετή λήξης Ανακοίνωση νικητών Βράβευση
22:30 Πάρτυ Λήξης

Πληροφορίες εκδήλωσης

Cine Αλέξανδρος

Εθνικής Αμύνης 1, Θεσσαλονίκη , +302310257255

Από 23 έως 25 Οκτωβρίου 2015

Είσοδος ελεύθερη

-

Μιλώ απο 15/10/2015-15/12/2015 στο Βυζαντινό Μουσείο της Θεσσαλονίκης

Δεύτερη κατά σειρά ανάρτησή μας για το Έτος Μανόλη Αναγνωστάκη.Ως γνωστόν το 2015, με απόφαση του Δημοτικού Συμβουλίου Θεσσαλονίκης, ονομάσθηκε "Έτος Μανόλη Αναγνωστάκη".Μια βόλτα στο Βυζαντινό Μουσείο της Θεσσαλονίκης είναι πάντα ευχάριστη και διδακτική, αλλά από τις 15 Οκτωβρίου αποκτά ξεχωριστό ενδιαφέρον αφού εκεί θα φιλοξενηθεί για δύο μήνες η μεγάλη έκθεση με τίτλο "Μιλώ... Τεκμήρια και μαρτυρίες. 90 χρόνια από τη γέννησή του - 10 χρόνια απ' το θάνατό του".

Για την έκθεση, η επιμελήτρια (η κοινωνική ανθρωπολόγος - αν. καθηγήτρια του ΑΠΘ Ελεωνόρα Σκουτέρη - Διδασκάλου) επέλεξε, σε συνεργασία με τους επιστημονικούς συμβούλους, μια "εν σειρά εκθεσιακή αφήγηση", η οποία, ενώ παρακολουθεί πιστά το χρονικό του βίου και του έργου του ποιητή, τέμνεται συνεχώς από έναν πολλαπλά ετεροχρονισμένο σχολιασμό.

Στόχος της έκθεσης είναι -σύμφωνα με τους διοργανωτές- να προβάλει στο ευρύ κοινό μια σειρά από περισσότερο ή λιγότερο γνωστά ντοκουμέντα με έναν διαφορετικό τρόπο. Χωρίζεται σε "έξι+μία" ενότητες, στις οποίες αναδεικνύεται η δυναμική των αντικειμένων αλλά (και: κυρίως) του λόγου σε πολλαπλές αφηγήσεις. Στις "έξι" ενότητες είναι ο ίδιος ο Μανόλης Αναγνωστάκης, ποιητής, ιατρός, πολίτης, άνθρωπος, που μιλάει (την παρουσία του επισημειώνουν σκιτσογραφικές αναπαραστάσεις του).

Για τους υπότιτλους των εκθεσιακών ενοτήτων, οι διοργανωτές επέλεξαν στίχους του Μανόλη Αναγνωστάκη. Ετσι, το ... "Όλοι κάποτε νέοι" (από το Υ.Γ.) τιτλοφορεί την πρώτη ενότητα της έκθεσης, που περιλαμβάνει τεκμήρια, φωτογραφίες - ακόμα και την ταυτότητα του ποιητή ως μέλος της ...Εθνικής Οργάνωσης Νεολαίας του Ιωάννη Μεταξά και την "ομολογία" του -πολλά χρόνια αργότερα, στις 3 Αυγούστου 1968- σε σχετικό άρθρο στην εφημερίδα "Αυγή", με τίτλο "Ο Ιωάννης Μεταξάς κι εγώ".

-Η δεύτερη ενότητα τιτλοφορείται: "ΞΕΚΙΝΗΜΑ σε δύσκολες ΕΠΟΧΕΣ". Η ενότητα περιλαμβάνει τεκμήρια -ακόμα και στιχουργήματα που επιχειρούσε ο Αναγνωστάκης στη διάρκεια του μαθήματος της ...ανατομίας στο ΑΠΘ, την περίοδο της κατοχής και του εμφυλίου, αλλά και το πρωτότυπο της καταδικαστικής απόφασης του δικαστηρίου για την καταδίκη του σε θάνατο.

-Η ΣΥΝΕΧΕΙΑ και η ΚΡΙΤΙΚΗ. Η τρίτη ενότητα περιλαμβάνει τεύχη των ομότιτλων περιοδικών που εξέδιδε ο Αναγνωστάκης, καθώς και ανέκδοτα σημειώματα και φωτογραφίες απ' την περίοδο μετά την αποφυλάκισή του και ως τον ερχομό της Χούντας.

-Ο Στόχος ή "Το θέμα είναι τώρα τι λες"... (η περίοδος της χούντας)

-"Η ζωή και το έργο του Μανούσου Φάση". Στην πέμπτη ενότητα της έκθεσης παρουσιάζονται αποσπάσματα άρθρων του με το ψευδώνυμο... "Θείος Λένον" στην εφημερίδα της ΕΚΟΝ Ρήγας Φεραίος "Ο Θούριος", αλλά και ποιήματα του ... alter ego του ποιητή Μανούσου Φάση (παρουσιάζεται το "Ρομαντικό τρίπτυχο", ποίημα του με το υπότιτλο "tempo di tango" ...(είναι δημοσιευμένο στις σελίδες 60-62 του βιβλίου "Ο ποιητής Μανούσος Φάσσης, η ζωή και το έργο του" - Δοκιμιακό σχεδίασμα του Μανόλη Αναγνωστάκη, εκδ. Στιγμή 1987).

-Στην έκτη ενότητα, ο Μανόλης Αναγνωστάκης "μιλά" με το τελευταίο πολυδιαβασμένο έργο του, το Υστερόγραφο "Υ.Γ" (1983), ενώ στην τελευταία "+1" ενότητα, οι "άλλοι" μιλούν για τον Μ. Αναγνωστάκη (σύγχρονοι, αλλά και διάδοχοι, ομότεχνοί του ποιητές, κριτικοί, φιλόλογοι, που διαλέγονται με το έργο του, σύντεχνοι δημιουργοί που καταγράφουν, μεταγράφουν, μεταπλάθουν τα δικά του δημιουργήματα σε άλλες "γλώσσες" που ακολουθούν τον τρόπο της αφήγησης).

Τα τεκμήρια (σημειώματα, χειρόγραφα, φωτογραφίες, αποκόμματα δημοσιεύσεων κ.ά.) συγκεντρώθηκαν από τα προσωπικά αρχεία του γιου του ποιητή Ανέστη Αναγνωστάκη, των φίλων του Μίλτου Πολυβίου και Γιάννη Ζεβελάκη και πολλών ιδιωτών που τα παραχώρησαν για την έκθεση.

Το γενικό συντονισμό της έκθεσης και των εκδηλώσεων είχε η Ελένη Χοντολίδου, αναπληρώτρια καθηγήτρια Α.Π.Θ., πρόεδρος της Α΄ Κοινότητος Δήμου Θεσσαλονίκης.

Τη βραδιά των εγκαινίων της έκθεσης (Πέμπτη 15 Οκτωβρίου) στο Μουσείο Βυζαντινού Πολιτισμού, την κεντρική ομιλία με τίτλο "Μανόλης Αναγνωστάκης, ο ποιητής της συνέχειας" θα εκφωνήσει ο προσωπικός φίλος του ποιητή Γιώργος Ζεβελάκης. Το βράδυ των εγκαινίων θα ξεναγήσουν τους καλεσμένους η Ελεωνόρα Σκουτέρη - Διδασκάλου και ο Μιλτιάδης Πολυβίου.

Η έκθεση θα είναι ανοιχτή ως τις 15 Δεκεμβρίου.

Κείμενο:(ΑΠΕ- )Βίκυ Χαρισοπούλου

Τρία κλίκ Αριστερά

Τετάρτη 6 Οκτωβρίου 1993, μια είδηση στα ραδιόφωνα και στις τηλεοράσεις έδινε μια άλλη διάσταση στις κόρνες, στις αφίσες των εφημερίδων και στα μεγάφωνα των προεκλογικών συγκεντρώσεων - οι εκλογές θα γινόντουσαν σε 4 μέρες. "Η ηθοποιός Κατερίνα Γώγου, 53 ετών, βρέθηκε νεκρή την Κυριακή, αλλά μόλις χτές διαπιστώθηκε η ταυτότητά της".

Η πορεία της ζωής της Γώγου δεν είχε καμιά σχέση με την εικόνα του χαρούμενου, χαμένου στον κόσμο της ανεμελιάς, κοριτσιού που έλιωνε τις σόλες των παπουτσιών του χορεύοντας δίπλα σ’ ένα πικάπ, στις παλιές ταινίες. Η Κατερίνα περιπλανήθηκε στις αφιλόξενες λεωφόρους της «αναγνωρισιμότητας» και της «επιβεβαίωσης», χωρίς ποτέ να κάνει στάση. Αυτός ο κόσμος, των «άλλων», την έπνιγε, δεν τη χωρούσε. Αντίθετα όργωσε με τη μοναξιά της τα στενάχωρα σοκάκια του «διαφορετικού», γνώρισε την απόρριψη από τις συμβιβασμένες πλειοψηφίες και γεύτηκε την άρνηση ή τη δυσπιστία αυτών που αρνήθηκαν το «άγγιγμά» της.

 Έγραψε ποίηση σε βιβλία "Τρία κλικ αριστερά", "Ιδιώνυμο", "Ξύλινο παλτό", "Νόστος", "Ο μήνας των παγωμένων σταφυλιών", το ανέκδοτο "Ρόδον". Ποιήματα. Σκόρπιες, σκληρές, ελληνικές, δικές της εικόνες, μέσα σε ταραχή, αλήθεια και απόσταση θανάτου. Ξένε, άγνωστε διαβάτη αυτού του Νεκροταφείου, εδώ σε αυτό το μνήμα, αναπαύεται η Κατερίνα Γώγου. Αυτή για την οποία έγραψαν κάποτε πως στην ταινία "Το ξύλο βγήκε απο τον παράδεισο" ήταν η πιο ατίθαση μαθήτρια. Ξένε, αυτή η πόλη κάτω, τώρα ξέρει γι αυτήν. Τα ανήσυχα παιδιά ξέρουν γι αυτήν, πως έκανε μια ροκ εν ρολ αυτοκτονία, άλλη μια ροκ εν ρολ βουτιά.

Η ποίησή της, κατάστιχτη από ένα βαθύ αίσθημα ματαιότητας και οργής που δεν έπαψε να τη συντροφεύει, μιλά «για τον εαυτό μου, από αγανάκτηση για το κακό και από αγάπη για τον άνθρωπο και τη ζωή».

 «Αισθανόμουνα μια μουγκαμάρα. Επικοινωνία από πουθενά, από τίποτα. Είχαν πονέσει οι μασέλες μου από το να μη μιλάω. Κι όταν άρχισα να γράφω, νόμισα ότι θα σπάσει το στιλό. Τόσο πάθος είχα γι' αυτά που ήθελα να πω. Δεν ξέρω πώς γράφουν οι άλλοι. Εγώ ζούσα και έγραφα», έλεγε σε μια παλιά συνέντευξή της στην Ελευθεροτυπία.Μεγάλη  αγάπη είχε στην ποίηση. 

«Εκείνο που φοβάμαι πιο πολύ είναι μη γίνω "ποιητής" Μην κλειστό στο δωμάτιο ν' αγναντεύω τη θάλασσα κι απολησμονήσω. Μην κλείσουνε τα ράμματα στις φλέβες μου κι από θολές αναμνήσεις και ειδήσεις της ΕΡΤ μαυρίζω χαρτιά και πλασάρω απόψεις. Μη με αποδεχτεί η ράτσα που μας έλειωσε για να με χρησιμοποιήσει. Μη γίνουνε τα ουρλιαχτά μου μουρμούρισμα για να κοιμίζω τους δικούς μου. Μη μάθω μέτρο και τεχνική και κλειστώ μέσα σε αυτά για να με τραγουδήσουν» έγραψε.

Το πρώτο της βιβλίο με τίτλο «Τρία κλικ αριστερά» πούλησε πάνω από 40.000 αντίτυπα, αριθμός που, όπως λένε οι εκδότες, ήταν σπάνιος για ποιητικές συλλογές και μόνο ο Ελύτης και ο Ρίτσος τον έφταναν. Το βιβλίο μάλιστα μεταφράστηκε και στα αγγλικά και κυκλοφόρησε το 1983 στην Αμερική. Το 1980 η Γώγου πρωταγωνίστησε στην ταινία «Παραγγελιά». Σκηνοθέτης ήταν ο σύζυγός της, Παύλος Τάσιος. Στην ταινία χρησιμοποιήθηκαν ποιήματά της που απήγγειλε η ίδια και ήταν επενδυμένα μουσικά από τον Κυριάκο Σφέτσα.... 
Η γλώσσα της υπήρξε σκληρή, καταγγελτική και αγωνιώδης, ενώ η ίδια η Κατερίνα φανέρωνε συχνά την ιδεολογική συγγένειά της με το χώρο της αναρχίας, αλλά και την αλληλεγγύη της σε πολιτικούς και ποινικούς κρατουμένους, για την όποια, άλλωστε, συνελήφθη και ανακρίθηκε αρκετές φορές.

Ο πρώην υπουργός Τηλέμαχος Χυτήρης έχει αποκαλέσει την Κατερίνα Γώγου «Μαγιακόφσκι της Πλατείας Εξαρχείων». Σύχναζε στα Εξάρχεια και τασσόταν υπέρ του αντιεξουσιαστικού χώρου με κάθε τρόπο διαμαρτυρίας. Συνελήφθη πολλές φορές, ανακρίθηκε και εξευτελίστηκε. Στις 18/03/1991, έγραψε ένα γράμμα στην εφημερίδα «Ελευθεροτυπία» με τον τίτλο «Ξεχάσατε τον Πετρόπουλο», στο οποίο εξέφραζε την αλληλεγγύη της προς τον αναρχικό Κυριάκο Μαζοκόπο και τον ποιητή Γιάννη Πετρόπουλο που βρίσκονταν στη φυλακή.

Όταν η 17Ν σκότωσε στο Παγκράτι δύο αστυνομικούς, η Γώγου δέχτηκε τα μεσάνυχτα την επίσκεψη δύο αστυνομικών, που έσπασαν την πόρτα του σπιτιού της και την πήραν μαζί τους σαν ύποπτη. Ένας αυτόπτης μάρτυρας είχε καταθέσει ότι είδε μια γυναίκα να φεύγει τρέχοντας από τον τόπο του εγκλήματος και η αστυνομία κατέληξε σε κείνη, χωρίς να έχει αποδείξεις ή να μπορέσει εκ των υστέρων να επιβεβαιώσει οποιεσδήποτε υποψίες. Οι σχέσεις της με τις αστυνομικές αρχές ουδέποτε υπήρξε καλή, το 1986 είχε κάνει μάλιστα και μήνυση στον υπουργό Δημόσιας Τάξης επειδή κατά τη διάρκεια μιας διαδήλωσης χτυπήθηκε από αστυνομικούς. «Από τη στιγμή που δεν μας αφήνουν να φτιάξουμε τη ζωή, θα χαλάσουμε αυτό που υπάρχει και θα βγει το καινούργιο μετά» δήλωνε η ίδια.

«Η Κατερίνα ένιωθε σαν αγρίμι παγιδευμένο, ήταν διαρκώς σε διωγμό. Τελικά δεν άντεξε και έφυγε... άφησε όμως πίσω τα ποιήματά της που μιλούν ακόμη για εκείνη, με φοβερή δύναμη και άσβηστο πάθος...» είπε ο σκηνοθέτης Νίκος Κούνδουρος.

Το 1991 η Γώγου πάλευε ήδη με τους δαίμονές της. Όπως έκαναν νωρίτερα και οι άλλοι δύο «άγιοι των Εξαρχείων», όπως τους αποκαλούν, Νικόλας Άσιμος και Παύλος Σιδηρόπουλος. Εκείνη τη χρονιά η Κατερίνα είχε πει σε συνέντευξή της: «Ελεύθερος σκοπευτής ήταν ο Άσιμος. Τον δολοφόνησαν. Τον Παύλο Σιδηρόπουλο, το ίδιο. Η μόνη επιζήσασα, εγώ». Όχι όμως για πολύ. 

Εκείνο το τελευταίο πρωινό, διηγείται ο Γιώργος Χρονάς, ήταν περίπου 7:15 και μου είπε «δεν σου έχω ζητήσει ποτέ τίποτα, βάλε μου να πιώ». Έβλεπε το μπουκάλι με το ουίσκι που ήταν πίσω από το κεφάλι μου και 7:15 το πρωί της έβαλα και ήπιε ουίσκι. Και φεύγοντας μου είπε «Φεύγω, πάω για κει».

Στις 3 Οκτωβρίου του 1993 η Κατερίνα Γώγου βρέθηκε νεκρή στο παλιό διαμέρισμα της μητέρας της, όπου είχε  αποσυρθεί. Η αιτία του θανάτου της ήταν ένα «κοκτέιλ» χαπιών και αλκοόλ. Στην είδηση του θανάτου της, η κόρη της κατέρρευσε. Οι φίλοι της στεναχωρήθηκαν. Κανείς όμως δεν εξεπλάγη. Οι περισσότεροι το περίμεναν, πολλοί μάλιστα την είχαν «ξεγραμμένη» από πολύ νωρίτερα. «Είχε κλείσει ο κύκλος της. Είχε ολοκληρωθεί, δεν είχε κάτι άλλο να δώσει. Μου το έλεγε. Γύρισε στο σπίτι που μεγάλωσε, στο Μεταξουργείο. Εμένα μου φαίνεται ότι είχαν στηθεί όλα από την ίδια», ανέφερε η κόρη της. 

Εκείνο το τελευταίο πρωινό, διηγείται ο Γιώργος Χρονάς, ήταν περίπου 7:15 και μου είπε «δεν σου έχω ζητήσει ποτέ τίποτα, βάλε μου να πιώ». Έβλεπε το μπουκάλι με το ουίσκι που ήταν πίσω από το κεφάλι μου και 7:15 το πρωί της έβαλα και ήπιε ουίσκι. Και φεύγοντας μου είπε «Φεύγω, πάω για κει».

22 χρόνια μετά και λίγες μέρες πιο πριν στις 18 Σεπτέμβρη 2015 η Μυρτώ Τάσιου κόρη   της ηθοποιού και ποιήτριας Κατερίνας Γώγου και του σκηνοθέτη Παύλου Τάσιου βρέθηκε νεκρή σε ηλικία 48 ετών και τα αίτια του θανάτου της δεν έχουν γίνει γνωστά.

Κατερίνα και Μυρτώ συναντιήθηκαν στην απόγνωση και τον πόνο, στην βία και την απελπισία. Μάνα και κόρη στην ίδια μοίρα.

Η Μυρτώ Τάσιου, όπως σημείωνε η ίδια στο βιογραφικό της, είχε πάθος με τη ζωγραφική κι έγραφε ποιήματα. Η πρώτη ποιητική της συλλογή έφερε τίτλο «Η Αλίκη δε μένει πια εδώ».

 

Βιβλιογραφία Κατερίνας Γώγου

Τρία κλικ αριστερά, Εκδόσεις Καστανιώτη, 1η έκδοση 1978
Ιδιώνυμο, Εκδόσεις Καστανιώτη, 1η έκδοση 1980
Το ξύλινο παλτό, Εκδόσεις Καστανιώτη, 1η έκδοση 1982
Απόντες, Εκδόσεις Καστανιώτη, 1η έκδοση 1986
Ο μήνας των παγωμένων σταφυλιών, Εκδόσεις Καστανιώτη, 1η έκδοση 1988
 
Μεταθανάτιες κυκλοφορίες

Με λένε Οδύσσεια, Εκδόσεις Καστανιώτη, 1η έκδοση 2002
Νόστος, Εκδόσεις Καστανιώτη,1η έκδοση 2004

Υπόνοια - στο μυαλό είναι ο στόχος Κατερίνα Γώγου