Μανόλης Αναγνωστάκης Στ' αστεία παιζαμε

Στ’ αστεία παίζαμε! Δε χάσαμε μόνο τον τιποτένιο μισθό μαςΜέσα στη μέθη του παιχνιδιού σάς δώσαμε και τις γυναίκες μαςΤα πιο ακριβά ενθύμια που μέσα στην κάσα κρύβαμε Στο τέλος το ίδιο το σπίτι μας με όλα τα υπάρχοντα.Νύχτες ατέλειωτες παίζαμε, μακριά απ’ το φως της ημέραςΜήπως πέρασαν χρόνια; σαπίσαν τα φύλλα του ημεροδείχτηΔε βγάλαμε ποτέ καλό χαρτί, χάναμε χάναμε ολοέναΠώς θα φύγουμε τώρα; πού θα πάμε; ποιός θα μας δεχτεί; Δώστε μας πίσω τα χρόνια μας δώστε μας πίσω τα χαρτιά μαςΚλέφτες!Στα ψέματα παίζαμε!

18 Μάη 1980 Ο Ian Curtis Ο Βασιλιάς της μελαγχολίας, της κατάθλιψης και του Post Punk φεύγει στα 24 του

Άγγλος κιθαρίστας, στιχουργός και τραγουδιστής του συγκροτήματος Joy Division. Σημαντική προσωπικότητα της ροκ μουσικής και «ιδανικός αυτόχειρας»,Ο Ίαν Κέρτις (Ian Curtis) γεννήθηκε στο Ολντ Τράφορντ του Μάντσεστερ στις 15 Ιουλίου 1956 κ Από μικρός έγραφε ποιήματα και τραγούδια και είχε πάθος με τη μουσική.

Η μοίρα του άλλαξε ριζικά, όταν παρακολούθησε μια συναυλία των Sex Pistols στο Μάνστεστερ τον Ιούλιο του 1976. Εκείνο το βράδυ αποφάσισε να γίνει μουσικός. Λίγο καιρό μετά, γνώρισε τον κιθαρίστα Μπέρναρντ Σάμερ και τον μπασίστα Πίτερ Χουκ, οι οποίοι σκόπευαν να ιδρύσουν ένα συγκρότημα. Κατά τύχη και οι δυο τους είχαν παρακολουθήσει τη συναυλία των Sex Pistols στο Μάντσεστερ, όπως και ο Κέρτις.

Το νέο συγκρότημα ονομάστηκε Warsaw (από το τραγούδι του Ντέιβιντ Μπάουι «Warsawa») και λίγο αργότερα, λόγω νομικών περιπλοκών, μετονομάστηκαν σε Joy Division. Στις 29 Μαΐου 1977 εμφανίσθηκαν για πρώτη φορά επί σκηνής, ανοίγοντας τη συναυλία των Buzzcocks, με τον Στίβεν Μόρις στα ντραμς, που έγινε το τέταρτο μέλος της παρέας. Τον επόμενο χρόνο υπέγραψαν με τη νεοσύστατη δισκογραφική εταιρεία Factory Records, που έγραψε ιστορία στο αγγλικό ροκ.

Οι Joy Division ηχογράφησαν μόλις ένα Ep και δύο αριστουργηματικούς δίσκους, που ήταν ικανοί όμως να αποτέλεσουν την απαρχή αυτού που μουσικοι και κριτικοί ονόμασαν post-punk, ένα πανκ όχι οργισμένο και εξωστρεφές, όπως αυτό τον Sex Pistols και των Clash, αλλά εσωστρεφές και ενδοσκοπικό. Πρόκειται για το Εp “ An Ideal For Living (1978)” και τα άλμπουμ «Unknown Pleasures» (15 Ιουνίου 1979) και «Closer» (18 Ιουλίου 1980). Αν οι Sex Pistols ήταν το πανκ της έντασης, της οργής, οι Joy Division ήταν το πανκ της μελαγχολίας και της λυρικότητας, δομημένο στους στίχους του Ian Curtis, με κύριο γνώρισμά τους τον καταθλιπτικό χαρακτήρα τους.

Joy Division - Transmission 1979 (epilepsy dance) 

Ο Ίαν Κέρτις ανέπτυξε ένα μοναδικό χορευτικό στυλ επί σκηνής, απότοκο της επιληψίας από την οποία έπασχε. Τα τραγούδια του ήταν απαισιόδοξα και σκοτεινά, γεμάτα από θάνατο, βία, αποξένωση και κοινωνική αποσύνθεση. Η φωνή του, απόκοσμη και μπασοβαρύτονη, τον έκανε να ακούγεται μεγαλύτερος από την ηλικία του. O Κέρτις επηρεάστηκε στιχουργικά από συγγραφείς, όπως ο Γουίλιαμ Μπάροους, ο Τζέι Μπάλαρντ και ο Τζόζεφ Κόνραντ, ενώ μουσικά και σκηνικά από τους Λου Ριντ, Τζιμ Μόρισον, Ίγκι Ποπ και Ντέιβιντ Μπάουι.

Η επιληψία και τα προσωπικά προβλήματα αποτέλεσαν βαρύ φορτίο για τον Ίαν Κέρτις. Μία μέρα πριν από την έναρξη της αμερικανικής περιοδείας του συγκροτήματος, στις 18 Μαΐου 1980, κρεμάστηκε μ' ένα καλώδιο στην κουζίνα του σπιτιού του στο Μάκλσφιλντ, υπό τους ήχους του άλμπουμ του Ίγκι Ποπ «The Idiot». Λίγες μέρες αργότερα κυκλοφόρησε το τραγούδι του «Love Will Tear Us Apart», που αποτέλεσε τη μεγαλύτερη επιτυχία των Joy Division.

Joy Division - Love Will Tear Us Apart [OFFICIAL MUSIC VIDEO] 

Οι Joy Division διαλύθηκαν την ίδια μέρα, όπως είχαν προαποφασίσει, εάν κάποιος τους πέθαινε ή εγκατέλειπε το συγκρότημα. Τα επιζώντα μέλη των Joy Division δημιούργησαν τους New Order.

Ο Ίαν Κέρτις επηρέασε πολλούς καλλιτέχνες, όπως τον Ρόμπερτ Σμιθ των Cure, τον Κέρτ Κομπέιν των Nirvana, ο οποίος και αυτοκτόνησε, τον κιθαρίστα των Red Hot Chli Peppers Τζον Φρουσιάντε, τους Radiohead, τους U2 και πολλούς άλλους. Οι U2, μάλιστα, έγραψαν ένα τραγούδι για την αυτοκτονία του Κέρτις, το «A Day without me», που περιέχεται στο ντεμπούτο άλμπουμ τους «Boy», ενώ ο Μπόνο έχει δηλώσει ότι εάν ζούσε ο Ίαν Κέρτις θα ήταν ο κορυφαίος του σύγχρονου ροκ.

Δισκογραφία

An Ideal For Living 1978 (Ep)

Joy Division - An Ideal For Living (EP)

1. Warsaw

2. No Love Lost

3. Leaders of Men

4. Failures

Unknown Plesures 1979

Joy Division - Unknown Pleasures ( Full Album)

1. Disorder

2. Day of the Lords

3. Candidate

4. Insight

5. New Dawn Fades

6. She's Lost Control

7. Shadowplay

8. Wilderness

9. Interzone

10. I Remember Nothing  

Closer 1980

Joy Division - Closer

1.Atrocity Exhibition

2.Isolation

3.Passover

4.Colony

5.A Means To An End

6.Heart And Soul

7.Twenty Four Hours

8.The Eternal

9.Decades 

Max Loyghan ο Νέος Tesla , ο πρώτος έφηβος Genius του 21ου αιώνα

Ο Max Loughan (γεννημένος στις 14 Νοεμβρίου 2002) είναι ένας Αμερικανός ερασιτέχνης επιστήμονας λόγω ηλικίας, περιστασιακός ομιλητής των μέσων ενημέρωσης. Εφευρέτης που δημιούργησε ένα κρυστάλλινο ραδιόφωνο από αντικείμενα που βρίσκονται στο σπίτι της οικογένειάς του στο Incline Village της Νεβάδα. Η συσκευή, η οποία υποτίθεται ότι χρησιμοποιεί ενέργεια από ραδιοκύματα, ενσωματώνει μερικές από τις αρχές που ανέπτυξε ο Nikola Tesla στις αρχές του 20ού αιώνα.

Who is Max Loughan?

Από νεαρή ηλικία, ο Max γνώριζε ότι ο σκοπός του ήταν να χρησιμοποιήσει το πάθος του για την επιστήμη να εφεύρει ένα καλύτερο μέλλον. Σε ηλικία 13 ετών, ο Max και ο αδελφός του ίδρυσαν το Loughan Labs ως πλατφόρμα για τη δημιουργία κοινωνικής αλλαγής μέσω της καινοτομίας. Ως CEO και Lead Inventor της Loughan Labs, η Max ανέπτυξε το Energy Horizon Gatherer (EHG), μια οικονομικά αποδοτική, ανανεώσιμη και ασύρματη πηγή ενέργειας. Με προϋπολογισμό μόνο δεκατεσσάρων δολαρίων, ανέπτυξε έναν μοναδικό τρόπο να συγκεντρώνει ηλεκτρική ενέργεια από φυσική ενέργεια. Παίρνοντας φως παγκοσμίως στους ανθρώπους που το χρειάζονται, ο Max επιδιώκει να αυξήσει την ασφάλεια, την παιδεία και την ικανότητά του να εκτελεί βασικές δραστηριότητες που πολλοί άνθρωποι θεωρούν δεδομένες. Μαζί με πολλές ομιλίες στις ΗΠΑ, ο Max έχει προσκληθεί να μιλήσει σε τέσσερις χώρες και να κρίνει το διάσημο World Science Festival Brisbane.

Μέσα από τις πλατφόρμες κοινωνικών μέσων μαζικής ενημέρωσης, ο Max έχει εκπαιδεύσει περισσότερα από 10 εκατομμύρια άτομα, πολλοί από τους οποίους τον ευχαρίστησαν για την έμπνευση να κάνουν τις δικές τους θετικές επιπτώσεις στον κόσμο. Σε συνεργασία με διάφορους φιλανθρωπικούς οργανισμούς, ο Max εργάζεται για την παροχή EHG παγκοσμίως, με στόχο την κάλυψη των 68 εκατομμυρίων εκτοπισμένων ατόμων που δεν διαθέτουν το φως που χρειάζονται για να επιβιώσουν. Στο μέλλον, ο Max σχεδιάζει να αναπτύξει την Loughan Labs σε κορυφαίο φυτώριο για καινοτομίες που επηρεάζουν θετικά τον κόσμο μέσω της τεχνολογίας.

Από τη στιγμή που ανακοινώθηκε η εφεύρεσή του, ο Max συμμετείχε σε εκδηλώσεις, όπως η Σύνοδος Νεολαίας Νεολαίας του Nexus 2013 και τον Οκτώβριο του 2016 Eco SXSW στο Austin Texas.

Τον Φεβρουάριο του 2017, ο Loughan ήταν βασικός ομιλητής στο πανεπιστήμιο Global Green και Flaunt Magazine Academy στο TAO στο Χόλιγουντ της Καλιφόρνιας, μαζί με τον Ορλάντο Μπλουμ, τον Jeff Bridges και τον Oliver Stone.

Ο Loughan ξεκίνησε διαδικτυακά μαθήματα επιπέδου κολλεγίων στο MIT στην ηλικία των 14 ετών. Επίσης εμφανίζετε μαζί με τον δίδυμο αδερφό του, τον Jack Loughan, στους τίτλους της ταινίας μεγάλου μήκους του 2014 Snake & Mongoose ώς βοηθός της δημιουργίας του.

Τον Μάρτιο του 2017, ο Loughan συμμετείχε στο Παγκόσμιο Επιστημονικό Φεστιβάλ στο Μπρίσμπεϊν, όπου τον φιλοξένησε ο βραβευμένος με το Νόμπελ καθηγητής Brian Schmidt.

Το "Harvester", η δημιουργία του Max Loughan είναι μια συσκευή που κατασκευάστηκε με αξία κάτω των 15 δολαριών από κοινά αντικειμένα μέσα από το σπίτι όπως - κασσίτερο καφέ, δύο πηνία, κουτάλι και σύρμα - που δημιούργησε ο έφηβος αφού μελέτησε τις αρχές που παρουσίασε ο Nikola Tesla.

Making Free Energy in 47 hours

Η συσκευή Loughan συλλέγει ραδιοκύματα από την ατμόσφαιρα της Γης και τα μετατρέπει σε ένα συνεχές ρεύμα που μπορεί να χρησιμοποιηθεί για την τροφοδοσία μικρών ηλεκτρικών συσκευών και αντικειμένων όπως τα φώτα των οδηγήσεων.

Ωστόσο, αυτό δεν έχει αποδειχθεί ποτέ ότι λειτουργεί ως τέτοιο, αφήνοντας την πηγή να αμφισβητηθεί.Ο Loughan ισχυρίζεται ότι διεξάγει ραδιοκύματα, θερμική και στατική ενέργεια και στη συνέχεια τα μετατρέπει σε ηλεκτρική ενέργεια.

Max Loughan - 13 year old physicist, Inventor has New Theory on God

Η ερμηνεία του για τη θρησκεία είναι αμφιλεγόμενη, αλλά προφανώς είναι μια ιδιοφυΐα τόσο ενδιαφέρουσα.Υποστηρίζει βασικά ότι πιστεύει ότι ο Θεός είναι Ενέργεια σε εμάς, μέσα από μας,και στην τελική ο Θεός είμαστε εμείς.

Ο Μαχ είχε φτάσει στα συμπεράσματα που εκτίθενται στο βιβλίο που έργαψε για τον Θεό στα 10 του χρόνια καιδηλώνει ότι πολλές από τις πεποιθήσεις του είναι θεωρία, όπως και πολλές de facto αλήθειες ή αποδείξεις που διδάσκονται στα κυβερνητικά ελεγχόμενα δημόσια σχολεία μας και υποβάλλονται μέσω προπαγάνδας και επανάληψης ως παραδείγματα.

Στο τέλος, θα πρέπει να είμαστε σε θέση να αντλήσουμε ενέργεια από την ηλεκτρομαγνητική ενέργεια μέσα στη φύση που είναι συνεχώς και άφθονα γύρω μας και να την μετατρέπουμε σε ηλεκτρική ενέργεια, τότε σίγουρα θα απολαύσαμε το τέλος της φτώχειας, ένα νέο ύψος κοινωνικής αλληλεπίδρασης, την πρόοδο της τεχνολογίας , Τις μεταφορές, την παγκόσμια ευημερία και ενδεχομένως την ειρήνη.

Τουλάχιστον, δεν θα πρέπει να ανησυχούμε για τις υποδομές και τα τεράστια δίκτυα για να τροφοδοτήσουμε την εξουσία σε όλους τους πολιτισμούς. Θα μπορούσαμε να καταργήσουμε τους δεσμούς καταπιεστικού κόστους εξουσίας που επιβαρύνουν τους πολίτες οικονομικά και μέσω των χρηματιστηρίων, της κωδικοποίησης, του μονοπωλιακού ελέγχου, της απόλυτης εξουσίας και της διαφθοράς.

Ο Max μάς αποκαλύπτει ακόμη, πως σε όλη την ιστορία, τα άτομα που έχουν δημιουργήσει συσκευές που παράγουν ενέργεια με χαμηλό ή μηδενικό κόστος έχουν επιτεθεί με κάθε τρόπο μέχρι και τη δολοφονία.

Υποθέτω ότι θα δούμε πώς εξελίσσεται αυτό καθώς ο χρόνος (αν υπάρχει) προχωρά. Θα ήταν θαυμάσιο να βλέπουμε την ελεύθερη ενέργεια να κυριαρχεί και να ζούμε σε τέτοιους καταπληκτικούς χρόνους με προόδους σε τόσους πολλούς κλάδους.

Ο ίδιος στην σελίδα του στο Facebook λέει : “Μου αρέσει να χτίζω πράγματα. Θέλω να αλλάξω τον κόσμο και να τον καταστήσω καλύτερο. Ελπίζω επίσης να εμπνεύσω τους άλλους να σκεφτούν μεγάλες καινοτομίες και να κάνουν τη διαφορά.” 

H σελίδα του στο FB: https://www.facebook.com/maxloughan/

H σελίδα του στο YouTube :

 https://www.youtube.com/channel/UCC-YpLIrkuuS_2gUMfTKufA

Max Loughan Nexus speech

1 μάη 1994 φεύγει ο καλύτερος οδηγών όλων των εποχών ο Ayrton senna

Ο Άιρτον Σένα (Ayrton Senna da Silva, 21 Μαρτίου 1960 - 1 Μαΐου 1994) ήταν Βραζιλιάνος οδηγός της Φόρμουλα 1, ο οποίος αναδείχθηκε τρεις φορές παγκόσμιος πρωταθλητής. Μέχρι σήμερα θεωρείται ο πιο ταλαντούχος οδηγός όλων των εποχών.

O Άιρτον Σένα Ντα Σίλβα, όπως ήταν το πλήρες όνομα του, γεννήθηκε στις 21 Μαρτίου 1960 στο Σάο Πάολο της Βραζιλίας. Συνήθως οι συμπατριώτες του επιλέγουν το ποδόσφαιρο αλλά αυτός επέλεξε το δεύτερο αγαπητό άθλημα, την Φόρμουλα 1. Από μικρός έδειξε την κλίση του στους μηχανοκίνητους αγώνες. Ο πατέρας του τον στήριζε από τότε καθώς ήταν και ο ίδιος λάτρης των αγώνων ταχύτητας. Το πρώτο του αγωνιστικό καρτ το απέκτησε σε ηλικία 10 ετών και με αυτό συμμετείχε για πρώτη φορά σε τοπικούς αγώνες καρτ μετά από τρία χρόνια, καθώς τότε ήταν πολύ μικρός για να συμμετάσχει. Tο 1981 έφυγε από την Βραζιλία για την Ευρώπη και συγκεκριμένα για την Αγγλία. Εκεί πήρε μέρος στο πρωτάθλημα Formula Ford 1600, το οποίο και κατέκτησε. Εκείνη την περίοδο πήρε το όνομα Da Silva, δηλαδή το μητρικό του, κάτι πολύ συνηθισμένο στην Βραζιλία.

Το 1982 κέρδισε και την Βρετανική και την ευρωπαϊκή Formula Ford 2000. Την επόμενη χρονιά έκανε ένα ακόμη βήμα παραπάνω: Μεταπήδησε στην Φόρμουλα 3 με την ομάδα της West Surrey Racing που κέρδισε 9 αγώνες και έτσι κατέκτησε τον τίτλο. Αυτή του η επίδοση έκανε πολλές ομάδες της Φόρμουλα 1 να ενδιαφερθούν γι' αυτόν: Γουίλιαμς, Μακλάρεν, Μπράμπαμ και Τόλμαν τον διεκδίκησαν. Τελικά κατέληξε στην πιο αδύναμη από όλες δηλαδή στην Τόλμαν (Toleman).

Τον πρώτο του βαθμό θα καταφέρει να τον πάρει στις 7 Απριλίου 1984 στο Γκραν Πρι της Νότιας Αφρικής. Όμως η μεγάλη επιτυχία ήρθε την ίδια αγωνιστική περίοδο, στο Γκραν Πρι του Μονακό. Στις κατατακτήριες δοκιμές κατέλαβε μόλις την 13η θέση. Μολονότι η θέση αυτή δεν ήταν ιδιαίτερα ευνοϊκή, κατά την διάρκεια του αγώνα ξέσπασε καταιγίδα και, ενώ ήταν αρκετά πίσω, ξαφνικά άρχισε να ανεβάζει ρυθμό. Πολλοί οδηγοί άρχισαν να εγκαταλείπουν την προσπάθεια τους για να τερματίσουν, εκείνος όμως συνέχισε να κινείται με τον ίδιο ρυθμό όπως όταν ήταν στεγνό το οδόστρωμα. Ο αγώνας τελικά τελείωσε νωρίτερα λόγω της ισχυρής βροχόπτωσης και το τέλος του βρήκε τον 24χρονο τότε Σένα στην δεύτερη θέση. Θα μπορούσε να είχε καταλάβει ακόμα και την πρώτη, αν οι αγωνοδίκες δεν σταματούσαν τον αγώνα. Παρόλα αυτά η αξία του ως οδηγού είχε πλέον επιβεβαιωθεί. Εκείνη την ημέρα απόκτησε και την φήμη που τον ακολούθησε μέχρι τον θάνατο του. Στο βρεγμένο οδόστρωμα, ήταν πραγματικά ανίκητος.

Με την Λότους πήρε την πρώτη του νίκη στην Πορτογαλία, αλλά και την πρώτη του pole position μπροστά στους συμπατριώτες του στην Βραζιλία. Δεν κατάφερε, όμως, να τερματίσει λόγω τεχνικού προβλήματος στο μονοθέσιο του. Το 1985 και 1986 τερμάτισε 4ος ενώ το 1987 3ος . Συνολικά μέχρι το 1987 είχε επιτύχει μόνο έξι νίκες στην Φόρμουλα 1. Η 3η θέση που κατέλαβε το 1987 τον έφερε στην μετέπειτα πρωταθλήτρια ΜακΛάρεν-Χόντα.

Στην Μακλάρεν ο Σένα συνάντησε τον δυο φορές παγκόσμιο πρωταθλητή Αλέν Προστ (Alain Prost). Ο Σένα έδειξε ότι δεν θα συμβιβαζόταν με το να είναι δεύτερος οδηγός και από την πρώτη του περίοδο στην McLaren πέτυχε 13 pole positions, κατέκτησε 8 νίκες και κατέκτησε το Πρωτάθλημα. Το 1990 και 1991 ο Σένα κερδίζει και πάλι το πρωτάθλημα. Το 1992 τερμάτισε 4ος. Το 1993 όμως, ο Σένα κατάφερε με μία μη ανταγωνιστική ομάδα να τερματίσει 2ος, πίσω από τον Προστ και μπροστά από τον ανερχόμενο τότε Μίχαελ Σουμάχερ, που οδηγούσε για την Μπένετον.

Το 1994 ο Σένα μετά από όλες τις προσπάθειες που έκανε φαίνεται πως έπεισε τον Βρετανό ιδιοκτήτη και μάνατζερ της ομάδας τηςwilliams να του εμπιστευθεί μια θέση στο οδηγικό δίδυμο για τη σεζόν 1994. Ο Ντέϊμον Χίλ, θα αποτελούσε τον teammate του Βραζιλιάνου σε μια σεζόν που όπως ο ίδιος προέβλεπε θα επέστρεφε στους παγκόσμιους τίτλους.

Την 1η Μαΐου 1994, θα γινόταν το Γκραν Πρι του Σαν Μαρίνο στην πίστα της Ίμολα. Τις δύο προηγούμενες μέρες είχαν συμβεί δυο σοβαρά ατυχήματα: το πρώτο την Παρασκευή με τον νεαρό τότε Ρούμπενς Μπαρικέλο (R.Barrichello) ο όποιος τραυματίστηκε σοβαρά. Την επόμενη ημέρα ο Ρόλαντ Ράτζενμπεργκερ (Roland Ratzenberger) (Αυστριακός οδηγός της Βρετανικής MTV Simtek Ford στην πρώτη του χρονιά στην Φόρμουλα, 34 ετών τότε) δεν είχε την τύχη του Μπαρικέλο και βρήκε ακαριαίο θάνατο στην πίστα καθώς έπειτα από σφοδρή σύγκρουση με ταχύτητα 314,9 χλμ/ώρα, τραυματίστηκε σοβαρά στον αυχένα.

Η σύντροφός του Σένα, η Αντριάνα, εκμυστηρεύτηκε ότι μετά το θανατηφόρο ατύχημα του Ρόλαντ Ράτζενμπεργκερ είχε δει τον Άιρτον να κλαίει και να παρακαλάει να αναβληθεί ο αγώνας, έχοντας ένα παράξενο κακό προαίσθημα. Παρόλα αυτά, όμως, ο αγώνας έγινε κανονικά.

Στην πρώτη θέση της εκκίνησης, για τρίτη συνεχόμενη φορά εκείνη την χρονιά, ήταν ο Σένα. Στον έβδομο γύρο, στη στροφή Tamburello, για αδιευκρίνιστους μέχρι σήμερα λόγους, έχασε τον έλεγχο του μονοθεσίου του και έπεσε στον τοίχο. Δύο ώρες αργότερα, ο Σένα έφυγε από την ζωή. 

Μέχρι σήμερα ακούστηκαν πολλά σενάρια για το πώς έγινε το ατύχημα, όμως κανένα δεν έγινε δυνατό να αποδειχτεί. Μετά τον θάνατό του η ομάδα του, (Γουίλιαμς), δικάστηκε για το αδικαιολόγητο σπάσιμο του τιμονιού της FW16. Μετά από δικαστικές διαμάχες που διήρκεσαν μερικά χρόνια, τελικά αθωώθηκε.

Η είδηση του θανάτου διαδόθηκε με αστραπιαία ταχύτητα παγκοσμίως, πυροδοτώντας θρήνο στην ιδιαίτερη πατρίδα του, το Σάο Πάολο. Χιλιάδες θαυμαστές του πήγαν στο πατρικό του σπίτι κλαίγοντας. Ο πρόεδρος της Βραζιλίας Ιταμάρ Φράνκο, ανακοινώνοντας τον θάνατό του από την τηλεόραση, κήρυξε την χώρα σε τριήμερο εθνικό πένθος, ενώ έθεσε το προεδρικό αεροπλάνο στην διάθεση της οικογένειάς του για να μεταφέρουν τη σορό του στην Βραζιλία.

Αν πριν από 23 χρόνια, την Πρωτομαγιά του 1994, ο θρυλικός Ayrton Senna δεν έχανε τη ζωή του στην πίστα της Ίμολa το πιο πιθανό ήταν πως την επόμενη σαιζόν θα αγωνιζόταν με τα χρώματα και τα μονοθέσια της πιο ιστορικής ομάδας της Φόρμουλα 1, της Ferrari.

Την αποκάλυψη είχε κάνει, με την ευκαιρία της 20ης επετείου από το θάνατο του μεγάλου Βραζιλιάνου, ο τότε πρόεδρος της Scuderia Luca di Montezemolo, ο οποίος είχει πει πως είχαν συναντηθεί στις 27 Απριλίου του 1994, 5 μόλις ημέρες πριν το τραγικό δυστύχημα του Γκραν Πρι του Σαν Μαρίνο.